Wednesday, 28 February 2024

A BREAK

எமது எழுத்துக்களில் ஏதும் பிழை இருந்தால்...
If my writings are flawed...

அது நீயா எழுதுகிறாய்?
(Before I could finish my question Agathiyar like Tavayogi puts another question back to me) Are you the one writing it? (Hinting that it is his work entirely)

As I would not want to add to the confusion that already exists as it is in the spiritual arena, I had asked Agathiyar when he spent some quality time with us over two days on 17 and 18 February, if there were flaws in my writing, he immediately responded asking me if it was mine to take credit for. Though I knew he was giving me the subject right to the very words to use to convey the message, I had to be doubly sure that it was not misleading. I am willing to correct myself for I am also learning together.

I saw how a speaker giving a talk distorted the facts by telling us that there was no past and future birth. It surprised me too for the very first lesson in Siddhahood was knowing our karma and past births. After Agathiyar himself came to point out the flaw I was prompted to bring this to his attention. I spoke to him in private over the phone. He admitted that he used to say this because many were either caught very much in the subject of karma and never lived their lives fully or never bothered about their lives leaving everything to another moment and another birth. Though his intention was good to have them live in the present moment, he had distorted the truth. I did not want him to repeat it in his future talks. He responded positively telling me that he shall refrain from saying the same in the future. One now wonders how much of all the things we took on and adopted is the genuine truth.

Devotees often share their "adventures" and "travels" to other planes, with me, remembering them either after returning from a brief span of coma or encounters with death or in others after having sailed through the oceans and seas of space in their meditations. I have never had any of these experiences (as yet). Neither am I interested to see nor know. When we cannot fully comprehend the very soil and ground we stand on, the tattvas that govern and drive us, the breath that keeps us alive, and the soul that had accompanied us from day one of our conception, of what use is this additional baggage of knowledge or experience of the unknown frontiers? When we cannot bring ourselves within and fully comprehend the internal journey, why ponder upon this external journey across time and space? Then again where would one start to know these other and outer worlds, dimensions, planes, and spaces? We would not possibly see all of these in one short life span of ours. Even the learned in our midst cannot possibly explain in lucid detail. Only the one who has returned from there can give us a detailed account provided he remembers or is allowed to retain these sights and experiences and divulge these sightings. Then again would it be absolutely intact in its original form when it comes to our dining table?

When there are many unresolved questions in our midst why ponder about that which is beyond our reach and comprehension? For instance, who is this Shanmugam Avadaiyappa? Is he this body? Is he this breath? Is he this soul? Does this body respond to the call of his name? Does a dead body arise when called to do so? Does the breath that initially comes and goes, when it decides to leave for good, respond to the calling (of this name)? Does the soul that departs return to the body when the name is called out? It sure does seem so for how can someone wake up when his name is called out in his sleep? So is the name accorded that of the soul? 

We are asked to call out the names of Siddhas, and recite and chant them. The Siddhas respond accordingly too. So am I correct to deduce that the Siddhas, who walked the ground in the past and either entered the state of Samadhi living very much alive in their Gnana Degam or bodies that are kept hidden from view; the Siddhas who chose to go further and merge with the wind with the Pranava Degam; and those who merged with the light eventually in their Oli Degam, respond to their last known names? 

So am I correct to deduce that just as this skin, liver, brain, lungs, heart, kidney, spleen, pancreas, thyroid, and joints are not Shanmugam Avadaiyappa, and neither is the composite of all these that is the body Shanmugam Avadaiyappa, so too the numerous forms and names is but a reflection, characteristic, personality, form and name of the One or Yegan that is both formless and nameless.

I have only walked you through some 84 minutes of the conversation my family had with Agathiyar over the two days of him walking in our midst recently. I needed a break to digest the many things he told us. There is more that I shall transcribe and post in days to come. Agathiyar did ask why we do not have saints among the many who devote their lives to temple service? It is a profession to them. It stops at that. To remain in Sariyai and Kriyai would not suffice. One has to take the plunge into Yogam and Gnanam. The Siddhas are desperately looking for souls to work through them. Hence that is what he is doing with the handful willing to listen at AVM. To those dragging their feet, he is using all means to have them take the plunge. Agathiyar spoke about another touchy subject - that of vegetarianism too. Ramalinga Adigal has laid too high a standard, that man now cannot possibly comply with, reach up to, or achieve. The divine is in negotiation to loosen the tight and rigid standards so that many among us can follow and abide. This is akin to how Agathiyar came to speak in the Tamil language of present-day use in the Nadi, coming down from his adoption of the Tamil language from the Tamil Sangam, for the sake of souls seeking the Nadi after Nadi reader Hanumathdasan Aiya placed the request before him. 

Tuesday, 27 February 2024

A NEW JOURNEY STARTS

சித்தர் வழிபாடு என்றால் எளிமை.
The Siddha worship means simplicity. 

எளிமையில் தான் நான் உள்ளேன்.
I am in simplicity.

உங்கள் ஆடம்பர கோவிலில் இல்லை.
Not in your prestigious temples.

மணத்தால் என்னை நினைத்தாலே போதும்.
The thought of me is sufficient.

அன்பான பக்தி, தெளிவான மனம் இருந்தாலே போதும்.
Love, devotion, and a clear mind are sufficient.  (Admin: For lack of a precise word in English for the Tamil equivalent மனம் (Manam) I am referring to it as mind. Please bear with me till I discover the right word.)

எப்போது நாம் பயணிக்கப் போகிறோம் சாமி?
When are we going to travel?

நாளை முதல் ஆரம்பம் (18.2.2024).
Beginning tomorrow (18.2.2024).

இறுதி பயணத்திற்கு யாரும் வர மாட்டேன்கிறார்கள்.
Nobody wants to join in this last lap of the travel.

தேறவில்லை.
No one qualifies.

இதற்கு எல்லாம் காரணம் நம்பிக்கை இல்லாமை.
The reason for all these is a lack of faith and belief.

நம்பிக்கையை குருவிடம் நம்பி ஒப்படைப்பதில்லை.
Not surrendering one's faith to the guru.

பக்தி எது பக்தி.
What is bhakti (devotion)...

நம்பிக்கை இல்லாத பக்தி.
If there is no faith in it.

குருவே வந்தாலும் கலியில் பலிக்கிறார்கள்.
Even if the guru comes in this age of Kali, he is ridiculed.

வேர் என்ன செய்வது?
What else (am I) to do?

உண்மையை யாரும் உணர்வதில்லை.
Nobody realizes the truth.

வீண் சிந்தனை.
Unnecessary thought.

வீண் குழப்பம்.
Unnecessary confusion.

ஏன் இப்படி உள்ளார்கள்?
Why are they like this?

இவ்விடத்தில் யார் பொய் உரைப்பார்கள்?
Who (dares) lie in this place? (Agathiyar's Vanam)

நடித்து என்ன கிடைக்கும்?
What is the point of making others believe?

வீண் சந்தேகம்.
Unnecessary suspicions.

தவயோகி வந்த இடம்.
This is the place Tavayogi stepped into.

நாங்கள் வாழும் இடம்.
This is the place we live.

யாராவது பொய் கூற முடியுமா?
Can anyone lie here?

நடிக்க முடியுமா?
Or pretend here?

இவ்விடத்தில் யாரும் பொய் உரைக்க இயலாது.
No one can lie here.

சந்தேகம் மனிதனை அழிக்கிறது.
Suspicion kills man.

எப்பொழுது தெளிவு பெறுவீர்?
When are they going to gain clarity?

விமர்சனம் செய்பவர்கள் செய்யட்டும்.
Let those who review (these happenings) do as they please.

ஞானம் பெறுபவர்கள் பெறட்டும்.
Let those keen on Gnanam receive it.

ஒரு குருவின் பனி ஞானம் தருவது.
A guru's job is to pass on Gnanam.

எப்படி, எப்போது தருவது நான் அறிவேன்.
The how and when of it only I (Agathiyan) know.

ஒவ்வொருவருடைய ஞானம் வேறு.
Each person's Gnanam is different.

வள்ளல் வேறு.
Vallal (Ramalinga Adigal) (Gnanam) is different.

சேஷாத்திரி வேறு.
Seshadri (Swamigal) (Gnanam) is different.

ரமணா ரிஷி வேறு.
(Bhagawan) Ramana Rishi (Gnanam) is different.

புரிகிறதா?
Do you understand?

எல்லாம் ஒன்றாக இருந்தால், மனிதனுக்குச் சலித்து விடும்.
If all (Gnanam) is one, it would bore man.

உண்ணும் உணவே பல சுவை...
If even the taste of the foods we eat varies...

ஞானம் மட்டும் ஒன்றா?
Would Gnanam be one?

மௌனமாக இருக்கச் சொல்வது எதற்கு?
Why ask us to be silent (adopt Mounam)?

வீண் சிந்தனை வராது.
No unnecessary thoughts shall arise.

வீண் பேச்சு வராது.
No unnecessary talk arises.

நீ மௌனம் கொள்ளும் பொழுது உன்னுள் ஞானம் வரும்.
When you quieten down, Gnanam arises in you.

கேள்விக்கு விடை கிடைக்கும்.
You shall receive the answers to your queries.

என்னை நோக்கிப் பயணிப்பீர்கள்.
You shall travel towards me.

அவ்வளவு தான். வேர் ஏதும் இல்லை.
Thats all. Nothing else.

சில நேரம் நமக்கு தனிமை தேவைப்படும்.
At times we need that quiet moment.

உடல் ஆரோக்கியத்திற்கும் நல்லது.
It is good for your health.

உடலுக்கும் நல்லது.
Good for your body (too).

மௌனம் எப்படி உள்ளது?
(Addressing me) How is your solitude?

ஆனந்தம் பெருக்கிறீர் அல்லவா?
You are seeing bliss, right?

அனைத்தும் உங்கள் நன்மைக்கே.
It is all for your good.

எனக்கு ஏதடா?
It is not for me.

எனக்கென்று நான் என்ன கேட்டேன்?
What did I ask for myself?

மனதைக் கொடுங்கள் என்றேன்.
I asked that you give me your mind.

பால் அபிஷேகம் எதற்கு?
Why do we pour milk to statues?

பழங்கால கோவில்களில் சிலை உள்ளது அல்லவா. பால் ஊற்றும் போது, அதில் உள்ள பாஷாணங்கள் காற்றில் பரவி மக்களுக்கு மருந்தாகும்.
(Agathiyar refers to the temple statues made by the Siddhas out of Pasanam and worshipped in the past and not present-day glamorous temples built with the comfort of its devotees in mind). When we do libation to these statues with milk, the Pasanam in these statues is released in the air and comes as medicine to people. 

புரிந்ததா?
Do you understand?

அதற்குக் கொஞ்சம் பால் போதுமே.
A little milk is enough, right?

பூ எதற்கு?
Why flowers?

பூவின் மணம் நுகரும் போது மூளைக்கு மருந்தாகும்.
When its smell is inhaled it becomes medicine for the brain.

மூளைக்குச் செல்கிறது. மனம் சாந்தம் அளிக்கும்.
It induces calm in us.

புரிந்ததா?
Understand?

அதற்குக் கொஞ்சம் போதும்.
You only need a little.

இனிமையான நாதம் எதற்கு?
Why pleasant music?

மனக் கவலையுடன் கோவிலுக்கு செல்கிறார்கள். நாதத்தைக் கேட்டவுடன் இன்பம் கொள்கிறார்கள்.
If one goes to the temple with a heavy heart, he feels relieved hearing pleasant music and tunes played.

கற்பூரம் எதற்கு?
Why (light a) camphor?

ஆரத்தி எடுக்கும் பொழுது உங்கள் ஒளி வட்டம் சுத்தம் பெறுகிறது.
When Aarathi with camphor or showing of the flame is done your aura is cleansed.

மனது  ஒரு நிலை ஆகிறது.
The mind becomes composed.

மணியோசை கேட்கும் பொழுது ஒரு நிலை பெற்றிருக்கிறாய் அல்லவா?
(Similarly) Hearing the temple bells sound, we come to a certain state of mind, right?

அனைத்திற்கும் அர்த்தம் உண்டு.
It all has a reason (and meaning to it).

Monday, 26 February 2024

FREED AT LAST

இன்று அகத்தியர் வனம் உயிர்ப்பித்தது. அனைவருமே இப்படியே ரம்மியமாக இருங்கள். அழகாக உள்ளாய். இளமையாகி விட்டாய். 
Today Agathiyar Vanam is revived. Be yourself. Beautiful and Youthful.

கறு கறு என்று வருகிறதே.
(Referring to my hair) It is blackening.
 
இதைக் கண்டாலும் நம்புகிறார்களா?
And yet they fail to believe.

(இவர்கள்) காண இன்னும் என்ன செய்ய வேண்டும்? இன்னும் நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?
What more should I do?

காட்சி கொடு கொடு.
"Give me your vision". "Give me your vision"

என்னைக் காண உங்களுக்குத் தகுதி இருக்கிறதா?
Have you worked hard enough to be eligible to see me?

அதைச் சிந்திக்க மாட்டேன்கிறார்கள்.
They do not think likewise.

அதற்கு நீ தகுதியானவன்.
You are eligible for that.

மற்றவர்கள்?
What about the rest?

எவ்வளவு பெரிய பயணம்.
What a journey?

எவ்வளவு பேர் நாடகம் (ஆடுகின்றனர்).
So many dramas.

நீண்ட பயணம் அப்பா.
It was a long journey (too).

ஆரோக்கியமான பயணம்.
A healthy journey (too).

சில சில சலசலப்புகள் வந்தாலும் சூரியனைக் கண்ட பனிபோல் மறைந்துவிட்டது.
Though we saw through some turmoil, it all disappeared as the mist disappears, when the sun comes out.

நோய் கண்டு இருந்தால் இந்த மாதிரி பயணிக்க முடியுமா அப்பா?
Could we have journeyed if we were ill?

முடியாதடா மகனே.
No way my son.

நன்றி அப்பா.
Thank you, Dad (for the good health).

நால்வர் இருந்தால் என்ன?
It does not matter if there are four (devotees).

ஒருவர் இருந்தால் என்ன?
Or one.

உண்மையான நேசம் ....
True love..

இம்மண்ணில் இந்த மார்க்கம் வளர வேண்டும்.
This path (Margam) must grow in this soil.சொல்லுங்கள் பா.
Tell me Dad.

நீங்கள் எல்லாம் கேட்பது எனக்கு விந்தையாக உள்ளது.
What they ask is pretty awkward.
 
நீங்கள் கேட்கும் கேள்விக்கு எல்லாம் நான் விரைவில் பதில் சொல்லி ஆகவேண்டும்.
They expect me to reply to all their queries immediately.

எனக்காக என்ன செய்கிறீர்கள்?
What have they done for me?

நான் உணவு கேட்கவில்லை.
I do not ask for food.

உடை கேட்கவில்லை.
I do not ask for attire.

பயிற்சி கேட்கிறேன்.
I ask that they put in practice (Pranayama or Vaasi).

தியானம் கேட்கிறேன்.
I am asking for them to meditate.

அன்பு கேட்கிறேன்.
I ask for their love.

பக்தி கேட்கிறேன்.
I ask for their devotion.

நம்பிக்கை கேட்கிறேன்...
I ask for their belief....

குரு தட்சணையாக.
Only these are a token or Guru Dhaksanai to the guru.

பேர் ஆசைப் படுகிறீர்கள்.
Instead, they are greedy.

ஞானத்திற்குப் பேராசை படுங்கள்.
Be greedy for divine wisdom or Gnanam.

கை கூப்பி வணங்குகிறேன்.
I shall salute you.

கலையைப் போதித்தேன்.
I taught the arts.

ஞானத்தைப் போதித்தேன.
I taught Gnanam.

நீங்கள் சரிவரச் செய்தீர்களா?
Did they follow as told?

இல்லை.
No.

பகிர்ந்து கொண்டீர்களா?
Did they share them?

இல்லை.
No.

உங்களில் தேக்கிவைத்து மடிந்து விடுகிறீர்கள்.
They shall keep it within themselves and take it to their graves.

இதற்காகவா நான் போதித்தேன் அதை?
Is this the reason I taught them?

நான் போதிக்காமலிருந்தால் நீங்கள் இவ்வளவு கடந்து வந்திருக்க மாட்டீர்கள்.
If I had not taught to them, they would not come this far.

இன்று நான் உடலிலிருந்து அளிக்கும் தெளிவு விட வேறு உண்டோ?
Today I come through my devotees. Is there any other better means to convey the message clearly?

இது போல் யாரும் போதித்தது உண்டோ?
Does anyone do this?

எவன் எவனோ சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து கொண்டு நான் கடவுள்.. முருகன்.. அம்பாள் ... இப்படி கையை நீட்டுகிறான்.. இந்த வேஷம் எதற்கு?
They sit in huge armchairs, self-proclaim themselves as Lord Murugan, Ambaal, and disperse the wants and needs of those before them. Why this disguise?

தீட்சை அளித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும்.
Seeking multiple initiations or Dhiksa forever.

உபதேசங்கள் காதில் ஓதிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும்.
Seeking Upadesam forever.

உன் பிரச்சனையைத் தீர்க்க வேண்டும்.
Seeking to solve their problems.

அப்பேர்பட்ட குருவைப் பிடித்துக்கொள்.
Go stay with these gurus (sarcastically).

அகத்தியனை மறந்துவிடு.
Forget Agathiyan.

தங்கராசன் அவர் உடலில் நான் கூடு விட்டுப் பாயும் பொழுது ஏன் அனைவரும் காண வில்லை என்று இப்பொழுது புரிகிறதா?
Now do you understand why no one saw me transmigrate into the body of Thangarasan (Tavayogi)?

அகத்தியன் தங்கராசன் உடலில் புகும் போது ஏன் அனைவரிடமும் நான் காண்பிக்கவில்லை என்று இப்பொழுது புரிகிறதா?
Do you understand why I did not show myself in Thangarasan when I transmigrated into him?

அவர் உணர்ந்தார்.
He realized.

அவர் உள்ளே மறைத்து வைத்துள்ளார்.
But he kept it to himself.

ஏனென்றால் நாளை அவரை விமர்சனம் செய்வார்கள்.
Because he would become the gossip and talk of the town.

இறைவனை அடைந்த பொழுது, தான் இறைவன் என்று உணர்வான்.
When one reaches God, he shall realize that he is God himself.

அதனால் தான் ஞானிகள் மௌனத்தில் செல்கிறார்கள்.
That is the reason the enlightened ones or Gnani remain in seclusion and silence.

அருள்வாக்கு வேறு.
Arul Vaakku or Giving divine guidance is different. (Admin: For lack of knowledge on the English equivalent of the Tamil word Arul Vaaku, I have translated it as divine guidance. Please bear with me.)

அது தெய்வம் என்று கூறி ஏதேதோ நடக்கிறது.
Much goes on beyond these practices.

புரிகிறதா?
Understand?

அருள் வாக்கு கேள்விக்கு எல்லாம் பதில் சொல்லக் கடன் பட்டு உள்லேனா?
Am I obliged to answer to your queries and needs?

நான் உங்கள் அடிமை அல்ல.
I am not your servant.

அங்கு வரும் அவர் பார்க்கும் தெய்வம் வேறு.
Who and what is seen there is different.

நான் இங்கு அளித்துக் கொண்டு இருப்பது வேறு.
What I am dispensing here is different.

ஆப்போ இங்கு நடப்பது சாமி?
Then what is happening here?

இது போதனை.
These are teachings.

இது அருள்வாக்கு அல்ல.
These are not Arul Vaakku.

நான் அருள்வாக்கா தருகிறேன்?
Am I giving divine guidance?

ஞானம் மற்றும் தான்.
Only Gnanam.

அருள்வாக்கு தருவதெல்லாம் எங்கள் பணி அல்ல.
It is not our job to give divine guidance.

இங்கு என்ன அருள் வாக்க கூறுகிறேன் ?
What divine guidance have I given?

உனக்கு எப்போது பிறப்பு, இறப்பு, திருமணம் என்று கூறுகிறேனா?
Am I revealing when is your birth, death, wedding?

மற்றவர்களை மன நிறைவு செய்ய இதையெல்லாம் எனக்குக் கூற விருப்பம் இல்லை.
I am not here to appease others needs.

ஞானம் மட்டும் தான்.
Only Gnanam.

ஞானம் மற்றும் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள்.
Seek only Gnanam.

ஏன் மற்றவற்றிற்கு அலைகிறீர்கள்?
Why are they seeking for other (riches)?

போதனை மற்றும் தான்.
Only teachings.

வெளியே கூறினால் விமர்சனம்.
If let out, people shall tend to review.

நானும் வந்து கொண்டு தானே போதிக்கிறேன்.
I am continuously coming for only this purpose (to teach).

திருமூலர் கூடு பாய்ந்தார்.
Tirumular transmigrated.

ஞானம் மற்றும் போதித்தார்.
He only taught Gnanam.

அருள்வாக்கு சொல்ல வில்லை.
Not to deliver divine guidance.

எந்த சித்தரும் அருள் வாக்கு சொல்ல வில்லை.
No Siddha gave Arul Vaakku.

அதை நன்றாகக் கவனியுங்கள்.
Do pay attention (to this).

ஞானம் ஞானம் மட்டும் தான்.
Only Gnanam.

புரிந்ததா?
Do you understand?

சித்தன் வருவது ஞானத்தைப் போதிப்பதற்கு.
A Siddha comes to deliver Gnanam.

உங்கள் சுய காரியத்திற்கு அல்ல.
Not to fulfill your individual needs.

குழப்பிக் கொள்கிறார்கள்.
Do not be confused (over these two).

நான் அன்புக்கும் பக்திக்கும் அடிமை.
I bow only to love and devotion.

மற்றவை எதற்கும் இல்லை.
Not to others.

புரிந்ததா?
Do you understand?

நன்றாக இருங்கள். உள்ளே நோக்கிப் பயணிக்காமல் அங்கேயே இருங்கள்.
Stay well. Do not go within. Stay where you are. (Agathiyar says to them sarcastically)

அவ்வளவுதான்.
That is all.

அந்த இடத்தில் இருங்கள்.
Stay where you are.

பிறப்பு எடுத்து மீண்டும் பயணீங்கள்.
Take another birth and come back to continue.

உள்நோக்கி பயணிக்கும் வரை, பிறப்பு எடுகிறார்கள்.
There is rebirth as long as you do not go within.

எப்போது உள் நோக்கிப் பயணிக்கிறார்களோ அப்பொழுது முடிவடையும்.
The cycle of birth shall come to a close when you go within.

தெளிவு பெற்றீரா?
Are you clear now?

இதுதான் ஞான போதனை.
This is dispensing Gnanam.

கேட்டிரு ஞானத்தைப் போதிப்பீரா என்று?
You did ask if I shall teach Gnanam (right?).

சுவடியில் எவ்வளவு தான் போதிப்பது.
How much can I relay in the Suvadi (Nadi, Olai)?

நான் அவ்வளவு போதித்தாள் நாடி ஆசான் ரத்தம் தான் கக்குவான்.
If I were to, the reader shall spit blood (due to straining the vocal cords where the muscles and vocal cords are injured through overuse).

அதைச் சுருக்கமாகக் கூறி தேவைப்படும் போது ஒருவரைத் தேர்வு செய்து அதை அவர் கூறட்டும்.
Hence I shall briefly explain, select a reader, and have him continue revealing the rest.

அவர் வாயால் இதைப் பதிவு செய்து போடுங்கள்.
Record what he has to say and upload it.

அவர்களே கூறுகிறார்கள் அல்லவா?
It is them relating right? (hinting that people prefer to hear Agathiyar speak in the Nadi rather than coming through individuals)

நீ முதலில் நாடி ஆசானைக் கண்டு இவர்களின் பைத்திய தனத்துக்கு ஒரு முற்றுப் புள்ளி வை.
Reach out to the Nadi Nool Aasan and bring an end to all this madness.

காணொளியைப் போடுங்கள்.
Upload this video.

நாடி நூல் ஆசான் கூறுகிறான் அல்லவா. பிறகு என்ன சந்தேகம் ?
No one shall doubt him.

முன்னர் ஒரு நாள் "தவயோகியுடன் ஒரு பொழுது" என்று ஒரு காணொளி வெளி இட்டிருந்தோம். இதனை வெளியிட முடியுமா ....
I had made a video of "An Evening with Tavayogi" back then and uploaded it. But this.. how can I share?..

பதிவு மட்டும் செய்.
Record then.

உன் முகத்தைக் காண வேண்டும் என்றால் காட்டிக்கொள்.
If you wish to show yourself, go ahead.

விருப்பம் இல்லை என்றால் உன் உருவம் இல்லாமல் காணொளி செய்.
If you wish not, make the video without showing yourself.

அவ்வளவுதான்.
That's all to it.

நான் பேசியதை நீ பேசி காணொளி செய்.
(Otherwise) Upload what I said in your voice.

அதற்கான காணொளியைச் செய்.
Get down to making this video.

இல்லை அப்பா. நான் எழுத்தோடு நிறுத்திவிடுகிறேன்.
No Dad, I prefer to stick to writing.

உனக்கு மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தால் நீயே காணொளி செய்.
If you are ambitious, you make the video.

அல்லது எழுத்தோடு செய்.
Otherwise, just stick to writing.

உன் ஆசைக்கு நான் கடிவாளம் போட விருப்பம் இல்லை.
I do not want to chain your desire.

நான் மறைவிலே இருக்க விரும்புகிறேன்.
I prefer to stay hidden.

இவ் உடலில் மறைந்து கொண்டு இருக்க விரும்புகிறேன்.
To hide in this body.

வெளி வராது இருக்கக் காரணம், பதில் கிடைத்ததோ?
Now you know the reason for not exposing myself right?

நாடகம் செய்தேன்.
It was my play (lila).

கண்டாய் அல்லவா?
You saw it right?

இன்றே என்னை முழுதும் கொடுத்து விட்டேன்.
I have given myself altogether today itself.

நாளையும் செய்யவேண்டுமா இந்த சத்சங்கம் என்று தோணுகிறது?
I am asking myself if I need to come again tomorrow for another Satsang? (the event that we jointly planned to speak about the Siddha way and health.)

நீங்கள் பரிபூரணமாக உங்கள் ஆன்மாவை என்னிடம் தந்தது போல்... வருபவர்கள் தருவார்களா? ....
You have given your Atma to me completely... (as for) those who shall arrive (tomorrow)....(Agathiyar raises his doubts if those who come tomorrow shall give themselves completely to what he has to say as we did).

இன்றே நான் குறிப்பிட வில்லையா?
I did mention today right? ...

யார் இருப்பவர்கள் இருக்கட்டும் என்றேன்?
Who chooses to stay shall stay.

அவர்களுக்குப் போதித்து என்ன பயன்?
What is the point in teaching others?

சரியை கிரியை பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.
Be in Sariyai and Kriyai (sarcastically).

அப்படியே இருந்து கொள்ளுங்கள்.
Just stay there (sarcastically).

உங்களைத் தவிர வேறு யாரும் தயாராக இல்லை.
Nobody is as ready as you are.

உனக்கே தெரியும்.
You do know, don't you?

தொண்டு செய்.
Help others.

உன்னில் உன் ஆன்மாவை உணர உனக்கு நீ தொண்டு செய்ய வேண்டாமா?
But don't you need to help yourself to know your Atma?

உன்னிடம் பேசியது எனக்குப் பயன் அளிக்கிறது.
It gives me much benefit in speaking to you.

எனக்குக் கீழே இறங்கி வர விருப்பம் இல்லை.
I do no not want to come down from my place.

என்னுடைய இன்றைய நாடகம் முடிவுற்றது.
My drama for this day comes to an end.

நாளை ஒரு நாடகம்.
Tomorrow we shall stage another.

நாளை நான் இங்கு அமைதியாக அமர்ந்து கொள்கிறேன்.
I shall sit quietly (among others gathered) tomorrow.

நீ கேள் ஒவ்வொருவருடைய பயணம் எங்கே இருக்கிறது (என்று)?
Ask each (of those gathered) where they stand on their journey?

எதை நோக்கி செல்லுது?
Where is it leading to?

நான் அமைதியாகக் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
I shall listen quietly.

எந்த நிலையில் உள்ளார்கள்?
What standing are they in?

கேட்டுத்தான் ஆக வேண்டும்.
There is a need to ask.

நீ தெளிவு பெற.
You shall get clarity.

எனக்கு அல்ல.
Not for me.

உமக்கு.
For you.

நீ அவர்களை நினைத்து வருத்தம் கொள்கிறாய் அல்லவா?
You are worried about their progress, right?

தெய்வமே வந்தாலும் நம்புவார்கள் இல்லை போலும்?
Even if God we to come, I wonder if they would believe?

அதான் கலி.
That is Kali (Yuga).

பித்தனைச் சித்தன் என்பார்கள்.
They would praise the mad as Siddhas.

சித்தனைப் பித்தன் என்பார்கள்.
They would condemn the Siddhas as mad.

மக்களுடன் நடமாடு.
Mingle with people.

பின்னர் தெரியும் அவர்களின் ஆன்மீக பயணம் என்னவென்று.
Then you shall know how each individual's spiritual journey is unfolding.

இங்கேயே நீ அமர்ந்து இருந்தால் ஒன்றும் அறியாது.
You will never know if you stay indoors.

மக்களோடு கலக்க வேண்டும்.
Go mingle with people.

அதனால் தான் நாங்கள் கலக்கிறோம்.
That is what we do too.

நாங்களே கலக்கிறோம் உனக்கு என்ன.
When we can do it, what restricts you?

உள் நோக்கி பயணம் ...
But Dad, you had me go within..

அதுதான் முடிவு உற்றதே.
That is over.

பின்னர் என்ன?
What then?

என்ன இது?
What is this?

பயணம் முடிந்து விட்டது.
Your journey has ended.

பிறகு என்ன?
What then (is holding you back)?

நீதான் தெளிவு பெற்றாயே.
You have attained clarity.

நீதான் சரியாக உள்ளாயே.
You are on the right path.

நீ தெளிவாக உள்ளாய்.
You are clear (in your thoughts).

உனக்குக் கிட்டிவிட்டது உள் பயணம்.
You had the privilege to travel within.

இப்பொழுது என்ன தயக்கம்?
Why the hesitation?

நீ இப்படி இருந்தால் அவர்கள் தவறாக எண்ணி இங்கு வரமாட்டார்கள்.
If you are like this (living in solitude) they shall have the wrong perception and never come here.

புரிந்ததோ?
Understand?

உன்னைக் கண்டு அனைவரும் அஞ்சுகிறார்கள்..
Everybody is fearful of you.

நீ கலந்தால் தான் மற்றவர்கள் அஞ்சமாட்டார்கள்.
When you mingle with others they shall lose their fear (of you).

நீ சரி செய்தால் எல்லாம் சரியாகி விடும்.
If you correct your stand, everything else will fall into its place.

இனியும் தனிமை வேண்டாம்.
Do not maintain the solitude any longer.

சொந்த பந்தம் சென்று பார்.
Go see your relatives and kin.

அவர்களின் நாடகத்தைப் பார்.
Go see their drama (too).

கதைகளைக் கேள்.
Listen to their stories.

நகைத்து விடு.
Have a good laugh.

போ.
Go.

திருமணத்திற்குப் போங்கல்.
Attend marriages.

குடும்பத்துடன் செல்லுங்கள்.
Go with your family.

குடும்பத்துடன் சென்று அவர்களின் நாடகத்தைக் கண்டு நகைத்து விடுங்கள்.
Go with the family, watch the drama and have a good laugh.

ஒன்றாகத் தம்பதிகளாய் செல்லுங்கள் இனிமேல்.
Henceforth go as couples.

மக்களோடு கலந்து விடுங்கள்.
Mingle with people.

செல்.
Go.

புரிந்ததோ?
Do you understand?

தெளிவு அடைந்தாயா?
Are you clear?

தம்பதிகளாகச் செல்லுங்கள்.
Go as couples.

குடும்பத்துடன் செல்லுங்கள்.
Go with the family.

இனி குடும்பத்துடன் தான் செல்ல வேண்டும்.
Henceforth you should go with the family.

தாய் வீட்டிற்குச் சென்றாலும், எங்குச் சென்றாலும்.
Whether going over to your parent's home or elsewhere.

காண வேண்டாமா தாய் தந்தையரை?
Don't you need to see your parents?

உன் கடமையைச் சரிவரச் செய்.
Carry out your responsibilities.

உனக்குத் திருப்தி தானே.
(Looking towards the wife) You are satisfied right?

ஆசைதானே ஒன்றாக குடும்பத்துடன் செல்ல வேண்டும் என்று.
You are happy to go places together and with the family, right?

மகிழ்ச்சியா?
Are you happy?
 
செல்.
Go.

எங்கே வேண்டுமானாலும் செல்.
Go wherever you want.

சுற்றுலாவுக்கு போ.
Go on a tour.

அனைவரும் அழைத்துச் செல்.
Bring everyone along.

பேரக்குழந்தைகள் அழைத்து சுற்றுலா போ.
Bring your grandchildren on trips.

அவர்களுக்கும் ஆசை உண்டு அல்லவா..
They too yearn for these moments right..

உன்னோடு சுற்றவேண்டும், திரியவேண்டும் என்று?
To travel with you?

பேர பிள்ளைகளை அழைத்துக் கொண்டு ஊர் திரிவாய்.
Bring your grandchildren along.

அவர்களுக்கும் ஆசைதானே.
They too yearn for this moment.

அவர்கள் என்ன அறிவார்களா?
What would they know?

புது மாப்பிள்ளை புது பெண் சுற்றித் திரியுங்கள்.
You are newlyweds now. Go places.

உன்னை இப்படி அடக்கிக் கொண்டால் சித்தர் வழிபாடு என்றால் வீட்டில் அடைந்து விட வேண்டும் என்றாகி விடும்.
If you keep to yourself further it would reflect wrongly on others that in the worship of Siddhas, one has to stay indoors.

நீ சற்று மாறு.
You change.

பிறகு எங்கும் மாற்றம் இருக்கும்.
And you shall see the change around you.

புரிந்ததா?
Do you understand?

காற்றோடு கலந்து விட்டாய்.
You have merged with the wind.

சுற்றித் திரியுங்கள் பறவை போல்.
Soar like a bird.

Friday, 23 February 2024

LESSONS ON DEVOTION, THE DISCIPLE, THE FAMILY & THE GURU

பக்தி. 

Devotion

மார்க்கம், மார்க்கம் என்கிறீர்கள். 

You speak about the path, way and Margam again and again.

உண்மையைக் கூறும் போது, எவரும் வருவதில்லை. 

When the Truth is spoken, no one comes (to listen)

என்ன பக்தர்கள்? 

What (kind of) devotees are these?

பக்தி என்பது அது அல்லவா.. கற்பூரம். 

(Pointing us to a devotee) Bakthi is how he portrays. (He who is a true devotee is like ) a camphor (that lights up easily).


மாணவன். 

The Disciple

மாணவன் என்பவன் கற்பூரம் போல் இருக்க வேண்டும். 

A disciple has to be like a camphor.

"இதோ வருகிறேன்." 

"Here I come."

அவன் மாணவன்.

He then is a disciple.

"இதோ வருகிறேன்."

"Here I come."

கூறியவுடன் வருகிறான் அல்லவா....

The one who comes that instant ..

அவன் கற்பூரம். 

..is camphor.

குரு பேச்சுக்கு எதிர் பேச்சு இருக்க கூடாது.

He should not dispute the guru's speech.

மறு பேச்சு இல்லை. 

No second thoughts.

காரணம் கூற கூடாது. 

He gives no reason.

இல்லை குரு, பார்க்கிறேன், யோசிக்கிறேன்...

"No guru, I shall see, I shall think over it"....

நீ மாணவன் அல்ல. 

You are not a disciple then.

வெறும் வாழை தண்டு. 

Just a banana trunk.

"அவகாசம் கொடுங்கள்." 

"Give me time, please."

அவன் கரி கட்டை. 

He is charcoal.

ஊதி வரவைத்து விடலாம்.

We can blow (as in fanning the flame) and bring him (to us).

இவள் போல் கேள்வி எழுப்புங்கள். 

(Pointing to a devotee) Ask questions like she does.

சந்தேகம் கேட்பதில் இவள் அழகாக தன்னடக்கமாக கேட்டால். 

She asks questions beautifully and humbly. 

"இதை நான் கேட்க வேண்டும்."

"I have to ask something."

"நீண்ட நாளாக அறியவில்லை."

"I have not known it for a long time."

இதுவல்லவா தன்னடக்கம். 

Isn't this humbleness. 

பணிவு உண்டு. 

There is humility.

அதற்கு என்று முறை உண்டு. 

There is a manner for even questioning. 

கதவை திறங்கள். 

Open your doors (to your hearts).

உங்களையும் பாருங்கள். 

Look at yourself. 

அது போல் இருக்கனும். 

Be like her.

என்பாள் அன்பும் பக்தி. அப்படி இருக்க வேண்டும்.

She has love and devotion towards me. That is how it should be.

என்னிடம் கேட்பாள். 

She would ask me.

"நான் இதை இடுகிறேன்." 

"I am adorning this on you."

"நீ அணி" என்று கூறமாட்டாள்.

"I shall not force it on you."

முன்பு சொல்வாள், "உங்களுக்கு இது பிடித்திருக்கிறதா? எனக்கு தெரியவில்லை". 

She would say back then, "I do not know if you like this?"

"நீங்களும் நேரில் வரமாட்டிர்."

"You never come before me."

"பிழையாக இருந்தால் மன்னித்து விடுங்கள்."

"If it is wrong, please forgive me."

"எடுத்து விடுகிறேன்."

"I will remove (discard) them."

"இந்த உணவு பிடித்திருக்க?"

"Do you like this food?"

"நான் அறியவில்லை." 

"I do not know."

"உண்ணுங்கள்" என்பார்.

She would say, "Please consume it".

உரையாடலாம் இறைவனிடம். 

You can talk to God.

நாங்கள் நன்றாக கேட்கிறோம். 

We listen pretty well.

நீங்கள் அன்பு செலுத்தினால் நாங்கள் செலுத்துவோம்.

If you shower love we too shall shower it.


குடும்பம். 

The Family

எனக்கு ஒரு நிமிடம் செலவிட்டால் போதும். 

Spend a minute for me. That is enough.

இல்லறத்தில் அமர்ந்து கொண்டு, அவர் கடமையை சரிவர செய்ய, கொஞ்ச நேரம் வகுத்து கொண்டு, மனதார, அன்பாலே செலுத்தினாலும் அனைத்தும் சரியை. 

Living with the family, carrying out one's responsibilities well, wholeheartedly, and with love, besides giving me some time is indeed Sariyai.

அன்பில்லாத பக்தியும், ஒரு நிலை இல்லாத பக்தியும், ஏற்க கூடியது அல்ல. 

Devotion without love, without a standing, is not acceptable. 

அனைவரின் விருப்பத்தையும் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும்.

Appease everyone's wishes.

நேரத்தை வகுத்து வைத்துக்கொள். 

Divide your time wisely...

குடும்பம், தொழில், எனக்கு ஒரு நிமிடம். 

..between your family, work, and for me. 

நீ உணவு உண்ணும் பொழுதோ, தொழில் செய்யும் பொழுதோ, அகத்தீசா என்று அன்புடன் கூறினாலே போதும். 

It is sufficient that you call out to me when you eat or work.

மனதை ஒரு நிலை படுத்தி, அன்பு வகித்தாலே போதும். 

Bring your mind to focus and concentrate. Shower love. That is all to it.

அவரவர் விருப்பத்தை பூர்த்தி செய் இல்லறத்தில்....

Stay in the family and take care of everyones needs. 

அனைவரையும் காய படுத்தக்கூடியது பக்தி அல்ல.

Devotion is about not hurting people. 

நான் தம்பதிகளாக உள்ளேன். 

We too are a couple (Agathiyar and Lobama).

உங்களை எப்படி பிரித்திடுவேன்?

How would I separate you?

இது உத்தமம் இல்லையே. 

That would be highly wrong.

இருவரும் ஒன்று இணைந்து தம்பதிகளாகவே வணங்க வேண்டும். 

You should come together as couples into worship.

தம்பதிகளாக பயணிக்க வேண்டும்.

You should travel as couples.

இதுவே சத்தியம்.

This is the truth.

இதோ இவர்கள்.

Here they are.

இதை கண்டு அனைவரும் உணருங்கள்.
Watch them and learn.

இதன் தர்மம், கடைகாலம் வந்த பிறகு இவர்களை போலே வாழ வேண்டும்.
This is the Dharma or Aram. When one is approaching his last days, live like this couple.

அனைவரும் ஒன்றாக இருந்து பழகி, நேரத்தை வகுத்து..
Be as a family, divide your time accordingly.

பக்தி என்பது பிரித்து வைப்பதல்ல.
Devotion does not mean separating couples.

பக்தி என்பது ஆத்மான அன்பு. 

Devotion is love at the level of the soul.

ஒரு நிலை மனது...

One pointedness...

தர்மம் காரியங்கள்...

Dharmam as in charity and service...

தாயும் வந்துள்ளார். 

Ma (Lobamitra) has come too.

இனி இருவரும் ஒன்றாகத்தான் உண்ணுவோம்.

Henceforth we shall dine together.

ஒன்றாகத்தான் இருப்போம். 

We shall be together.

நீங்கள் அனைவரும் இப்படித்தான் இருக்க இயலும். 

Follow us. Live like us.

அதைத்தான் நாங்களும் விரும்புகிறோம். 

That is our wish too.

அதைத்தான் நாங்களும் ஏற்போம். 

That is what we expect too.

இருந்தாலும் அச்சம் உண்டு அனைவருக்கும். 

But there is anxiousness and fear in all.

அது மனிதனின் இயல்பு.

That is man's nature.

சில சமயம் அனைவருக்கும் மனதில் தயக்கம் உண்டு. 

At times there is hesitation in all of you.

பயம் உண்டு. 

Fear in you.

மனதின், மனித இயல்பு அது. 

That is the mind's nature. Man's nature.

சுபாவம். 

One's nature.

சிறு சிறு தயக்கம். 

Little hesitations. 

பயம். 

Fear.

நடுக்கம். 

Shivers.

அனைத்தும் தெளிவு பெற வேண்டும். 

All these need to be cleared.

மனித சிந்தனை அப்பால் பட்டது. 

Man's thoughts (mind) are beyond imagination. 

சித்தனை வழிபட்டால் பித்தனாய் ஆகமாடிர். 

You are not mad to worship a Siddha.

ஞானம்  பெறுவீர். 

 You shall gain divine and spiritual wisdom or Gnanam.

யாரும் வனத்திற்கு செல்ல வேண்டாம். 

 No one needs to go to the jungles (to meditate).

இருந்த இடத்திலே அனைத்தையும் காணலாம். 

You can see all that is to see by merely sitting where you are.

இக்காலத்தில் வனத்தில் போய் அமர இயலாது.

You do not need to stay in the forest in these times.

வனத்திற்கு செல்ல வேண்டாம்.

No need to go into the forest.

எங்கும் செல்ல வேண்டாம். 

There is no need to go places.

இல்லறத்திலே. 

It can happen at home (with your family)

இதுதான் உத்தமம். 

This is the best option.

இதைத்தான் யாம் விரும்புகிறோம். 

This is what we desire (for you).

ஆனால் மனிதனின் பார்வை அப்படி அல்ல. 

But man's preception is otherwise. 

சித்தன் என்றால் நீண்ட ஜடா முடி.

A Siddha has to have long tresses.

காஷாயம். 

Clad in saffron clothing.

தனித்து வாழ வேண்டும். 

Keeps to himself.

நிலை அப்படி என்றால் அனைவரும் என்ன ஆவது? 

If that is the case what shall happen to all out there?

எப்படி நல்ல தலைமுறை உருவாவது? 

How is a good generation to evolve and come about?

அனைத்துள்ளும் இறைவன் உள்ளான். 

God is in all.

ஞான கதவுகள் திறந்த பின்னர் யாவரும் உணர்வார்.

Once the doors to Gnanam are opened all shall realize this.

அனைவரும் பயிற்சியை விடாமல் செய்து கொண்டே இருங்கள். 

Do not leave your practices (Vaasi and Pranayama)

ஏதேனும் சந்தேகம் உண்டா?

Do you have any doubts?

நன்றாக சிந்தித்து ஒரு நாள் கேள்.

Ponder over it and ask another day.


குரு. 

The Guru

குருமார்களே தடுமாறுகிறார்கள். 

Even Gurus falther and stumble.

ஞானமே அளிப்பதில்லை. 

They do not transfer wisdom or Gnanam.

ஞானம் அளிக்க மறுக்கிறார்கள்.

They refuse to share their wisdom or Gnanam.

நீங்கள் எம்மாத்திரம்? 

What am I to say about you?

அதனால் தான் கண்டிப்பாக நடந்து கொள்கிறேன் சில சமயம். 

That is the reason I have to be harsh (towards them).

ஒரு குரு ஸ்தானத்தில் உள்ளோர் மற்றவர்களுக்கு உதாரணமாக இருக்க வேண்டும். 

One who is a guru must show a good example to others.

நாம் பிழை செய்யும் முன் சிந்திக்க வேண்டும். 

He needs to think before he makes a false move.

தவயோகி போல் இப்போது யாரும் இல்லை. 

There is no one alike Tavayogi (Thangarasan Adigal)

அவனுக்கு பிறகு யாரும் இல்லை. 

There is no one after him.

கேட்டவுடன் கொடுக்கும் போலி சாமியார்கள் தான் இவர்களுக்கு வேண்டும். 

They want false gurus who give them all that they ask for.

ஆம், கையை வைத்தவுடன் தங்கம், வைரம், வைடூரியம், மந்திரம், பணம்.....

Yes. When they extend their hands, gold, diamonds, cat's eye, mantras, money.... (appear)

கேட்டால் நாம் பைத்தியம். 

When we question these, we are labelled mad.

சிலபேர் சுயநலத்திற்கு பயன் படுத்துகிறார்கள்.

Some use it for their own agenda. 

இது நடக்க வேண்டும். 

This has to happen.

அது நடக்க வேண்டும். 

That has to happen.

அனைவருக்கும் இறைவன் புத்தி எதற்கு கொடுத்தான்? 

Why did God give man Buddhi or intelligence to think wisely and differentiate?

சிந்தியும். 

Think.

கதவை திறங்கள். 

Open the doors (to your hearts).

ஞானத்தை அளியுங்கள்.

Pass on the wisdom or Gnanam (to others).

மற்றவர்களுக்கு  ஞானம் பயிலுங்கள். 

And sharing one's wisdom or Gnanam (gained from experiences).

உன்னுள் அடக்கிவைத்து கொள்ளாதே. 

Do not keep it within you.

அது வீண் போகி விடும்.

You shall lose it eventually.

விடாமல் பயற்சி செய்யுங்கள்.

Do not let go of your practice (Vaasi or Pranayama)

சுருக்கமாக கூறிவிட்டேன். 

I have said it briefly. 

பிறகு நீ விரிவாக கூறு. 

You elaborate on it later.