We think that we are here to acquire more. But the truth is that we are here to let go. We are not here to build an empire out of our desires but rather to exhaust our past desires and Vasanas. I guess Arunagiri who is rumored to be a womanizer had to work out his bodily urges and satisfy his desire for flesh. Similarly, the others he slept with too must have carried Vasanas that needed to see the light of the day. I guess this is where some bachelor gurus fall from disgrace. Here is when you have to tread the path carefully and steer clear of the opposite sex. Sex will cloud the mind. This is what is depicted as the enchantress Rambai, Urvasi, and Menaka from Indra's court coming to entice the Rishis and pull them into Maya, hence disrupting their lifelong efforts in attaining the state that they worked towards. This is what Mara did taking the form of beauties to seduce Buddha too. It is safe to appease one's wants with his wife or her husband. It is not wrong to discharge these urges with his or her life partner. When one has traveled deep into the jungle, sexual urges will run wild. Erections last long and you will enjoy sex just as much as you enjoy the Prana in the food and the Prana in the breath. All three shall reach a state of orgasm reaching deep into the very core of the body and its cells. Agathiyar has said that in cooking and serving food he feeds the "elementals" residing in the body of his devotees. I understand now why our ancestors and elders were so steeped in tradition back then inviting a visitor at the door, and serving them food. They had welcomed the deity too who followed these guests. Indeed Agathiyar has identified to us deities who follow devotees to our home AVM. In serving food to these visitors we serve the deities that live and move within them too. Agathiyar's song on the many ways to realize Lord Muruga "Shanmuga Nayagan Thondriduvaan" clearly explains it all. This beautiful composition from Agathiyar on his Guru Lord Murugan explains the many instances and forms where Lord Murugan appears. Agathiyar reveals how Lord Muruga comes to devotees. He lists the many forms that he takes. A verse from this song அவன் பக்தர் நுழைந்திடும் வீட்டினிலே reveals that he follows into the homes where his devotees step into. He accompanies his devotees wherever they go.
At times he goes ahead and clears the way and awaits our arrival as in the case of Jnana Jothiamma having overstayed in India due to her condition when her body was going through a tremendous internal transformation under the supervision of Agathiyar. As she did not seek medical attention at any clinic or hospital, as the Siddhas came personally knocking on her door to pass on medicines and herbs, how could she possibly justify to the Embassy why she had overstayed? But as Agathiyar promised the Embassy acted in her favor and she got an extension, without being deported or penalized.
Besides being in the places his devotees are, Agathiyar says he is in the intimate moments we spend with our spouse, இன்பப் பெரும்புனல் வீழ்ச்சியிலே, காணும் யாவும் ஒன்றென்றுணர் காட்சியிலே.
He explains further the many instances and forms where Lord Murugan appears and is seen and felt. Among them,
- he is seen through the eyes as a vision,
- in the flower fields,
- when the mind settles,
- in the breeze that delivers Gnanam,
- in the chant of his name,
- in the untouched forest,
- in the hill fortresses,
- amidst the crowd of devotees and their dance,
- in the places of worship,
- in the silence where the Atma attains bliss,
- in reaching out to the poor and in giving to them,
- in forgetting one's body in devotion and bhakti,
- in those who have known the truth,
- in the gist of Vedanta,
- at Tiruchendur where the waves break,
- in Kundalini Yoga,
- in the merger of Paramatma and Jeevatma,
- in the service rendered by devotees,
- in showering him with flowers,
- in the waters that fall,
- in seeing all as one,
- in seeing nature,
- in the stars that twinkle,
- in seeing him on a peacock,
- in forgetting the body and watching the Jeevatma,
- in carrying out Sariyai,
- in Poigai where the Ganges merge,
- in letting go of opinions and ego,
- in the rows of light,
- when Gnanam dawns and
- in Agathiyar's songs, and
- he goes on.
ஷண்முக நாயகன் தோன்றிடுவான் - சிவ
ஸத்குரு நாயகன் தோன்றிடுவான்
கண்களினால் கண்டு போற்றிடலாம்-கொடும்
காலத்தைக் காலனை மாற்றிடலாம் (ஷண்முக) (1)
ஆனந்த மாமலர்ச் சோலையிலே - மன
ஆட்டம் அடங்கிய வேளையிலே
ஞானம் தரும் தென்றல் காற்றினிலே - எழும்
நாம சங்கீர்த்தன ஊற்றினிலே (ஷண்முக) (2)
பக்குவமாம் தினைக் காட்டினிலே - அவன்
பக்தர் நுழைந்திடும் வீட்டினிலே
மிக்குயர்வாம் மலைக் கோட்டினிலே - அருள்
மேவும் அகத்தியன் பாட்டினிலே (ஷண்முக)(3)
தொண்டர் திரண்டெழும் கூட்டத்திலே - அவர்
சுற்றிச் சுழன்றிடும் ஆட்டத்திலே
அண்டர் தினம் தொழும் வானத்திலே - தவ
ஆன்ம சுகம் பெரும் மோனத்திலே (ஷண்முக)(4)
ஏழைக்கிரங்கிடும் சித்தத்திலே - பொருள்
ஈந்து மகிழ்ந்தவர் அத்தத்திலே
ஊழைக் கடப்பவர் பக்தியிலே - தெய்வ
உண்மையைக் காண்பவர் சக்தியிலே (ஷண்முக)(5)
வேதாந்த தத்துவ ஸாரத்திலே - அலை
வீசும் செந்தூர்க் கடல் தீரத்திலே
ஆதார குண்டலி யோகத்திலே - பர
மாத்ம ஜீவாத்ம வைபோகத்திலே (ஷண்முக)(6)
அன்பர்க்கு இயற்றிடும் சேவையிலே-உயர்
அர்ச்சனையாய் மலர் தூவையிலே
இன்பப் பெரும்புனல் வீழ்ச்சியிலே - காணும்
யாவும் ஒன்றென்றுணர் காட்சியிலே (ஷண்முக)(7)
நண்ணும் இயற்கை அமைப்பினிலே - ஒளி
நட்சத்திரங்கள் இமைப்பினிலே
விண்ணில் விரிந்துள நீலத்திலே - மயில்
மேல்வரும் ஆனந்தக் கோலத்திலே (ஷண்முக)(8)
தேகவிசாரம் மறக்கையிலே - சிவ
ஜீவவிசாரம் பிறக்கையிலே
ஆகும் அருட்பணி செய்கையிலே - கங்கை
ஆறு கலந்திடும் பொய்கையிலே (ஷண்முக)(9)
மானாபிமானம் விடுக்கையிலே - தீப
மங்கள ஜோதி எடுக்கையிலே
ஞானானுபூதி உதிக்கையிலே - குரு
நாதனை நாடித் துதிக்கையிலே (ஷண்முக)(10)
ஆடிவரும் நல்ல நாகத்திலே - அருள்
ஆறெழுத்தின் ஜெபவேகத்திலே
கோடிவரம் தரும் கோயிலிலே - தன்னைக்
கூப்பிடுவார் மனை வாயிலிலே (ஷண்முக)(11)
ஸித்தரின் ஞான விவேகத்திலே - பக்தர்
செய்திடும் தேனபிஷேகத்திலே
உத்தமமான விபூதியிலே - அதன்
உட்பொருளாம் சிவ ஜோதியிலே (ஷண்முக)(12)
அன்னைமடித்தலப் பிள்ளையவன்
சச்சிதானந்த நாட்டினுக் கெல்லையவன்
பண்ணும் ஏகாக்ஷர போதனவன் - மலர்ப்
பாதனவன் குருநாதனவன் (ஷண்முக)(13)
செல்வமெல்லாம்தரும் செல்வனவன் - அன்பர்
சிந்தைகவர்ந்திடும் கள்வனவன்
வெல்லும்செஞ்சேவல் பதாகை உயர்த்திய
வீரனவன் அலங்காரனவன் (ஷண்முக)(14)
சேர்ந்தவருக்கென்றும் சகாயனவன் - இன்பத்
தூயனவன் அன்பர் நேயனவன்
சேர்ந்தவரைத் துறந்தாண்டியுமாய் நின்ற
சீலனவன் வள்ளி லோலனவன் (ஷண்முக)(15)
அஞ்சுமுகத்தின் அருட்சுடரால் - வந்த
ஆறுமுகப் பெருமானுமவன்
விஞ்சிடும் அஞ்செழுத்தாறெழுத்தாய் - வந்த
விந்தைகொள் ஞானக்குழந்தையவன் (ஷண்முக)(16)
முத்தொழிலாற்றும் முதற்பொருளாம் - ஆதி
மூல சதாசிவ மூர்த்தியவன்
இத்தனி உண்மை மறந்தவனைச் - சிறை
இட்டவனாம் பின்னர் விட்டவனாம் (ஷண்முக)(17)
வள்ளி தெய்வானை மணாளனவன் - மண
மாலைகொள் ஆறிருதோளனவன்
அள்ளி அணைப்பவர் சொந்தமவன் – புகழ்
ஆகம நான்மறை அந்தமவன் (ஷண்முக)(18)
கோலமுடன் காலை மாலையிலும் - இரு
கோளங்கள் வானில் வரப்புரிவான்
ஓலையில் ஆணியை நாட்டுமுன்னே - எந்தன்
உள்ளத்திலே கவி ஊட்டிடுவான் (ஷண்முக)(19)
பேர்களெல்லாம் அவர் பேர்களன்றோ - சொல்லும்
பேதமெல்லாம் வெறும் வாதமன்றோ
சார்வதெல்லாம் அருள் என்றிருந்தால் - வினை
தாண்டிடலாம் உலகாண்டிடலாம் (ஷண்முக)(20)
கும்பமுனிக்கருள் நம்பியன் - அன்பு
கொண்ட கஜானனன் தம்பியவன்
தும்பை அணிந்தவன் கண்டு கண்டின்புறும்
ஜோதியவன் பரம் ஜோதியவன் (ஷண்முக)(21)
(Source: https://aanmeegamlyrics.com/murugar-songs/shanmuga-nayagan-thontriduvan/)
Pathinathar had to work out and exhaust his desires to immerse property and wealth. Ramalinga Adigal came clean and left clean. Saint Arunagiri never left his body behind. Saint Pattinathar too never left his body behind. Ramalinga Adigal who came some 200 years ago too did not leave his body behind. They transformed and transmuted their gross body into a subtle form and remain invisible to our eyes to this day. So did they observe Sariyai, Kriyai, Yogam, and Gnanam, the four phases each one of us has to go through? I guess they must have been through these phases in their earlier births. Now think how many births and lives I have to take further to reach their state. As it is, Agathiyar tells me he has known me for crores of years though I have no recollection. It is said that Buddha saw thousands of heads to his left after his Nirvana. Seeking to know its meaning he was told that those were his past births. Looking to his right he saw yet another thousand. Those were the births to come. It seems like a never-ending story. How do we then break this chain? I guess it's not possible and this is the reason the gods and saints reincarnate too. So should we drop the effort? Maybe we had tried too hard. Maybe we should just leave it to Divine Grace or his Arul. Maybe we should lose our identity. Then we shall be IT. We shall become THAT. We shall remain THAT. We shall recognize our SELF. We shall remain AS IS. We shall be what we were all were all this while. Maybe that is the reason Agathiyar and Lord Muruga want me to do nothing too. The breath takes me where I want to go when I sit doing nothing these days. I remember back then when I was doing Puja, Agathiyar used to say that my Puja takes him where he wants to go which I never understood then. Today we have come to immerse ourselves in the joy and bliss of his presence.