Any prayer should start with paying homage to the guru who shows us to God. The guru walks ahead of us clearing the path for the seeker to come home. The guru walks ahead of us looking out for dangers that might spring along the path of the seeker. The guru is there to shoulder our pain in times of need. The guru brings relief to the weary seeker.
LULLABY FOR THE SEEKER
Rest, weary one.
Lay your head down.
You have travelled far.
I have no clever words for you.
No system to teach.
No image to maintain.
You'll find no philosophy here.
No answers to your many questions.
I offer only presence.
Sanctuary.
A bed. A meal.
A small kindness to repay yours.
I am no better than you.
My guru is life.
My lineage is love.
I do not separate
the enlightened from the unenlightened.
I teach nothing I do not live.
I quote not from books but from the cracks in the heart.
I see your fragility yet I see your immense power.
You are not broken.
Don't let them tell you
that you are broken.
We met long ago when dust settled to form worlds.
I think I saw your courage then.
Close your eyes; I will keep watch tonight.
- Jeff Foster
As Jeff Foster says, "The guru teaches nothing that he does not live. The guru quotes not from books but from the cracks in his heart", the Guru's way is that of personal experience - his experience that soon becomes ours too.
Agathiyar came into my life all of a sudden. This was what I thought. But it is pretty obvious now that he had waited long watching over me in silence before he made the calculated move to announce his presence through the Nadi. Since then he has come in many ways when necessary. Otherwise, he slips away into the shadows, but never losing sight of us. He never interferes with our daily routines and wants and desires. He gives us a free hand in managing our lives. Occasionally he brings us to meet another, where both parties learn a lesson or two through the engagement, be it pleasant or bitter. He watches as we learn from the world around us. He reads our minds. He sees our soul. Just as we pray for all things material and the pleasures that it brings on, he too prays for us but for an entirely different reason. He prays that we will learn to recognize that the vibrant world we live in, our career, the business, etc is not all there is to life. He prays that we cherish and put to good use all that is given to us in this wonderful and beautiful world helping to beautify, enhance and strengthen another entity that is hardly noticed or known - the Soul. For those ready to make the move, listen and follow, he comes to guide, teaching us the means to salvation and saving the soul.
Agathiyar does not ask us to reject or ignore the blessings that the world showers on us. He asked that we live in unison with it, taking from it and not forgetting to give back to it, replenishing and enriching it the same. He sends others as upagurus to teach us further.
All that is required of us is to take the cue, take up the call, follow his tips, abide by his words, treasure the gifts he gives though remaining impartial to them, replace our desires with his desire, living for him, living as him and finally being him.
These are some songs that praise the guru and his role.
தந்தை தாய் ஆவானும், சார்கதியிங்கு ஆவணும்,
அந்தமிலா இன்பநமக்காவானும், எந்தனுயிர் தானாகுவானும்,
சரணாகுவானும், அருட்கோனாகுவானும் குரு.
சிவனை வழிபட்டார் எண்ணிலாத் தேவர்
அவனை வழிபட்டு அங்கு ஆமாறு ஒன்றில்லை
அவனை வழிபட்டு அங்கு ஆமாறு காட்டும்
குருவை வழிபடின் கூடலும் ஆமே.
குருவே சிவமெனக் கூறினன் நந்தி
குருவே சிவம்என் பதுகுறித் தோரார்
குருவே சிவனுமாய்க் கோனுமாய் நிற்கும்
குருவே உரையுணர் வற்றதோர் கோவே .
திருவடியே சிவமாவது தேரில்
திருவடியே சிவலோகஞ் சிந்திக்கில்
திருவடியே செல்கதி அது செப்பில்
திருவடியே தஞ்சம் உள்தெளி வார்க்கே
திருவடி ஞானம் சிவம் ஆக்குவிக்கும்
திருவடி ஞானம் சிவலோகம் சேர்க்கும்
திருவடி ஞானம் சிறைமலம் மீட்கும்
திருவடி ஞானமே திண்சித்தி முத்தியே
தெளிவு குருவின் திருமேனி காண்டல்
தெளிவு குருவின் திருநாமஞ் செப்பல்
தெளிவு குருவின் திருவார்த்தை கேட்டல்
தெளிவு குருவுருச் சிந்தித்தல் தானே
The following are songs regarding the guru and pertinent to Agathiyar.
தான் என்ற கொடும்பாவம் தீர்க்கும் ஆசான்
தர்மத்தின் வழிசொல்லிக் கருணை வைப்பான்
ஊன் என்ற மந்திரமே உபதேசித்து
உண்மையுடன் சுழிமுனையிலே இருக்கும் என்று
கோன் என்ற சிவரூபம் கண்ணில் காட்டி
கோபமென்ற முனைபோக்கி ஆசை போக்கி
நான் என்ற ஆணவங்கள் தன்னைப்போக்கி
நாட்டுவார் குருநாதன் மோட்சந் தானே.
நெஞ்சார நினைப்பவர்க்கு
நிழலாவானை
நீங்காதார் குலம் தழைக்க
நிதி யாவனை
செஞ்சாலி வயல் பொழி
சூழ் தில்லை மூதூர்
சிலம்பொலி போல் பாடுகின்ற
சித்தன் தன்னை
வென்ஜாபமும் இல்லை
ஓர் வினையும் இல்லை
வேலுண்டு துணை வருங்கால்
வெற்றி யுண்டாம்
அஞ்சாதீர் என்று
யுக யுகத்தும் தோன்றும்
அகத்தியனை அருட்குருவை
அகத்துள் வைப்போம்
அகத்திய மாரஷி நமா என்றென்றோது
அஷ்ட சித்துதனை ஈவார் குளிகை ஈவார்
அகத்தியரே காஷாய வேடமீவார்
அப்போது சித்தரெல்லாம் கைக்கொள்வார்கள்
அகத்தியரைத் தொண்டனிட்டு மேரு செல்ல
யாருக்கும் தடையில்லை அரசே யென்பார்
அகத்தியார் தாம் எக்கியத்தில் பிறந்த யோகி
ஆயிரத்தெட்டு அண்டமெல்லாம் ஆணையாச்சே
அகத்தியரே பெரும்பேற்றை அடைந்தோர் ஆவார்
அம்மம்மா வெகுதெளிவு அவர் வாக்குத்தான்
அகத்தில் உறைபொருள் எல்லாம் வெளியாய்ச் சொல்வார்
அவர்வாக்கு செவி கேட்க அருமையாகும்
அகத்தியரின் பொதிகையே மேருவாகும்
அம்மலையும் அகத்தியரின் மலையுமாகும்
அகத்தியரின் அடையாளம் பொதிகைமேரு
அவர்மனது அவரைப்போல் பெரியார் உண்டோ.
காலனையும் கைக்குள்ளே அடக்கிக்கொண்டு
கருணை என்ற கடல் தனிலே ஆட்சி செய்து
ஞாலமதில் ஞானத்தை காத்து நின்று
ஞானிகளை ஆக்கி நின்ற ஞானத்தேவே
தேவே நின் திருவடிகள் மூலன் இப்போ
தெரிவிப்பேன் குருமுனியின் ஆசியோடு
கூறிடுவேன் தலைவா நின் அடியைப் போற்றி
குருமுனியே திருமுனியே அறிந்தவர்க்கு
அறிந்தவர்க்கு அறக்கடலாய் விளங்குவாரே
அருள் என்றல் அகத்தியன் தான் வணங்குவோர்க்கு
குறிப்பறிந்து குறை நீக்கும் குருவே கும்பன்
குந்தகத்தை உடைத்தெறியும் அருளே கும்பன்
கும்பனருள் நிகர் சொல்ல எவருமில்லை
குகனும் சிவன் தனக்கு நிகர் அருளைத் தந்தார்
எம்மறையும் அவர் உரைத்தால் பின்தான் சொல்வோம்
ஏழு என்றால் நாங்கள் எல்லாம் கரத்தைக் கட்டி
கட்டி நின்று கால் பற்றி ஆசி கேட்போம்
கடாட்சமென்றல் அவர் ஈந்தால் உண்டு என்போம்
சட்டிசுட வேண்டுமென்றால் கும்பனைக்கேள்
சாகாவரம் வேண்டுமென்றால் கும்பனைக்கேள்
கும்பனைக்கேள் குடும்பமுடன் ஞானம் சொல்வார்
கோடிலக்கம் வேண்டுமா கும்பனைக்கேள்
எம்மானும் கும்பனே எல்லோர்க்கும் தான்
எங்களுக்கு வாசி தந்த வாசி கும்பன்
கும்பன் தான் ஔடதமும் நவக்கோளும் தான்
கும்பன் தான் குவலயமே வேறு ஏது
கும்பன் என்றால் ஆயிரத்தெட்டு அண்டமெல்லாம்
குறுகி நின்று நடு நடுங்கும் பராக்கிரமங்கள்
பராக்கிரமம் இகபரமும் சொல்வார் கும்பன்
பாடிட்டால் மாற்றம் சொல்ல எவனும் இல்லை
பராக்கிரமும் வாளையைப் போல் அளிப்பார் கும்பன்
பட்டமரம் துளிர்க்குமடா கும்பன் சொன்னால்
கும்பன் சொன்னால் குளவிகூட குதிரையாகும்
குருமுனிக்கு கிரியாவும் கடுகாய் நிற்கும்
கும்பனையே வணங்கியோர்க்கு குறைகளண்டா
குறையில்லா காப்பாக இருப்பார் என்றும்
ஆசியதும் கூறுகின்ற என் குருநாதா
அடிபணிந்து புலிப்பாணி உரைப்பேனிப்போ
பாசமுடன் அகத்தியனின் அருளை வேண்டி
பகலிரவாய் நாமத்தை செபித்துக் கொண்டு
செபித்து திரிகின்ற மக்கள் நீங்கள்
சிறப்புடன் இப்புவியில் வாழ்வீரப்பா
தப்பில்லா கலியுகத்தில் உயர்ந்து வாழ்வீர்
தவமுனி அகத்தியனை நினைத்துவிட்டால்
நினைத்தாலே ஈரேழு சென்ம பாவம்
நீங்கிடுமே என்றுமே போகர் சொன்னார்
நினைவுகொண்ட முனிவரெல்லாம் தவமிருந்து
நானிலத்தில் தவம் செய்து அகத்தியம் கண்டார்
அகத்தியத்தை கண்டதொரு முனிவரெல்லாம்
அகிலத்தில் ரிஷிகளாய் வாழ்வார் இன்று
ஜெகத்திலே மாந்தர்கள் அகத்தியத்தை
சிறப்புடன் பூசித்தால் தேவராவார்
தெரிந்திட்ட மாந்தர்கள் பூசை செய்து
பலவினைகள் நீங்கியே பல்லாண்டு வாழ்ந்தார்
பாருலகில் பலசிறப்பு அகத்திய நாமம்
அகத்திய நாமமதும் செபித்து நின்றால்
அகிலத்தில் வினையில்லா சேய் பிறக்கும்
பல்லாயிரம் ஆண்டு காலம் வாழ்வதற்கு
வாழ்வதற்கு அகத்திய நாமம் பெருமருந்தாகும்
தாழ்வில்லா அகத்தியரை வணங்கி நின்றால்
தரணியிலே மரணமில்லா வாழ்வார்
இப்படியே சித்தர்கள் முனிவர்களெல்லாம்
நான்கு யுகங்களாய் அகத்தியர் மகிமை
நல்லதை கூறியே யுகம் போற்ற வாழ்ந்தார்
போற்றிடவே மும்மூர்த்தி தேவர்களும்
புனிதமுள்ள சித்தர்களும் ரிஷிகளெல்லாம்
குற்றமில்லா கணபதியும் முருகனோடு
கண்டதொரு தேவதைகள் கணங்களோடு
கணங்களுடன் பூதங்கள் நவக்கோள்கள்
குவலயத்தில் காண்பதொரு நிறங்களெல்லாம்
மணம் வீசும் நறுமணங்கள் திசைகள் பத்தும்
முழுமையும் இவ்வுலகம் அகத்தியமே
இவ்வளவு அற்புதங்கள் ஒன்றென்றால் அகத்திய நாமம்
என்றென்றும் நாமத்தை செபித்து விட்டால்
செபித்தோர் முதல் இலட்ச மக்கள் பலனடைவார்
அடைந்திடும் நாமத்தை உலகோர்கெழுதி
அறிய செய்வோர் அகத்தியருக்கும் சேயுமாவார்
எடுத்துரைக்க இதுகாலம் போராதப்பா
இதுக்கொரு விதியுண்டு சித்தர் கேட்க
சித்தர்கட்கு எடுத்துரைப்போம் அறிவீர்கள் நீங்கள்
சிவபெருமான் பார்வதியும் மகிழ்ந்துமிப்போ
ஒதிடவே புலிபாணி ஓடிவந்தேன்
உலகில் நீங்கள் உயர் செல்வ நிதிகளோடு
நிதிகளுடன் அதிர்ஷ்டங்கள் பெற்று வாழ
நிதி தெய்வம் இலக்குமியை வணங்கியாசி
ஒதிடவே உயர் ஞானம் கல்வி காண
உலகிலே சரஸ்வதியை வணங்கி ஆசி
ஆசியதுவுடன் பார்வதியை போற்றுகிறேன்
அருள் பொருள் இன்பமதும் நிறைவு காண
பாசமுடன் தினங்காத்து நல்வழி காட்ட
பரமசிவன் அருள் முனிவர் அகத்தியர் போற்றி
போற்றியே வணங்குகின்றேன் புலிப்பாணியிப்போ
புவிதனிலே அகத்தியத்தை வணங்கிவிட்டால்
நிறைவுபெற்ற மரணமில்லா வாழ்வடைவீர்
நினைத்தவண்ணம் நிதி செல்வம் குன்றா வாழ்வு
வாழ்வதனில் உலகமுள்ள காலம்மட்டும்
வாழ்ந்திடும் உங்கள் குடி செழித்து நன்றாய்
அழகுபட ஆனந்தமாய் வாழ்வீர் என்றும்
At AVM we began to worship the Siddhas singing these praises together with chanting of the names of the Siddhas. Soon Agathiyar and the Siddhas took notice of us, our bhakti or devotion and began to bless us and grace our homes. As we had accepted them into our worship and our lives, they came to show their presence in many ways. They brought a purpose in our lives that went beyond the norm of the normal man. They taught us whatever they knew to bring out the best in us and expounded the magnificence of life and what it has to offer within our hold. They went beyond the superficial and began to bring our gaze to fall on the permanent and lasting states as opposed to those fleeting moments of pleasure. They made us appreciate God's creation, relationships and the gifts of life granted by the divine and its forces. But behind all these, they reminded us to live in the moment but never get attached to them. In the event we lose these it should not break us, make us into zombies.
I guess we could survive this period of lockdown partly because of this training that came through the Siddhas. Our journey on the path that began with visits to the Kallar ashram and other ashrams, temples, abodes of the Siddhas, caves, and jungles, witnessing miracles that took place, bringing back fond memories of the adventure and the teachings of the Siddhas too, we then engaged in Siddha worship that included recitation of the names of the Siddhas, singing their praises, lighting the homa, conducting abhisegam, and branching out to do charity, organizing events that brought us together as a family, and bonded us further with the society and the unfortunate, etc.
Then all this stopped on 24 October 2019, when he pulled the plug on all external activities and asked me to stay indoors. He came up with new directives, that reversed our lives to go within and into the self. He stopped me going out unless very critical, asked to sleep in the prayer room with him, gave me a major purgative taken six months once, and a daily dose of a milder version, that prevented me from venturing outside less I should let loose off my belongings. He had me let go of all my responsibilities in the many groups that were offshoots of AVM, closing some and exiting me from others. He kept me indoors although he did not prophesize the coming of the dreaded virus. Agathiyar brought a handful of us to move within, putting into practice the asanas and pranayama that we learned some time back, with additional reinforcements and new material from Ramalinga Adigal and him. His devotees have all the time now for worship and yoga, as many are working from home in these times of lockdown.
Lastly a note of caution and advice. Please take all the necessary measures to distance yourself from this dreaded virus. Take extra precaution in all your daily affairs, exerting awareness every moment. Adhere to all the directives. Stay home. Be safe.