Some wanted their lives turned around magically. Some come for Kundalini or Siddhis. The masters can definitely give them what they want. But they choose not to. They want us to tread the path they walked and create the magic ourselves. Agathiyar often tells me that whatever he shares is whatever they had carried out and experienced. For those few who come to know about the Siddhas, the yearning grows in them to follow their path. To them, they show light.
If Agathiyar and Ramalinga Adigal initially told us to become aware of the breath and follow it for it shall lead to the state of Dhyanam, later they told us to use the breath as a tool and to fan the flame in us to burn bigger.
உமது பிரணவத்தை கொண்டு செல்லு. நீயாய் சுவாசித்த பிராணவ வாயு இனி உன்னைக் கேட்காமல் உன்னுள் ஊடுருவும். எப்பொதுதெல்லாம் அது ஊடுருவதை நீ உணறுகிறாயோ இருக்கும் இடம் அறிந்து அதனுள் பயணம் செய். கலந்து போ. அதனோடு நீ கலக்கும் தருணமே தியானம்.
ஜோதி அதனைச் சுடர்விட செய்யுங்கள், பிரணவத்தை கொண்டு ஜோதியை சுடர் விடச்செய். நாடி சுத்தி செய்து பிரணவத்தை உயர்த்தவும். இப்போது இரு நாசியில் செல்லவில்லை. இரு நாசியில் செல்லும் கால் பிரணவம் இடைகலை பிங்கலையில் சீராகச் செல்லும் தருணம் சுத்த பரிபூரணத்தில் நீ ஆழ்ந்து விடுவாய். தியானம் என்பது உனது பரிபூரணம் ஆகும்.
As we listened and followed, Agathiyar told us to connect and bring the Prapanjam within. He said Ramalinga Adigal will help us bring the Prapanjam within. Seeing our progress, Agathiyar told us to become aware of the vibration that rises within and follow it. Soon he asked to dwell in the magnetic waves that arose.
பிரபஞ்சத்தை உள்ளுக்குள் செலுத்துங்கள். பிரபஞ்சம் உங்களுக்குக் கட்டுப் படும். துணை வரும். பிரபஞ்சத்தோடு இணையும்பொழுது உங்களில் ஏற்படும் அதிர்வுகள் அணுவாய் மாறிப் பிரபஞ்சத்தைத் தூய்மை செய்யும். வள்ளல் பிரபஞ்சத்தைத் தருவித்தார்.
Where do all these practices bring us to? Why do they constantly come by to remind us to go within? TR Thulasiram in his "Arutpaavil Varna Tiraigalum Manigalum" published by Sakti Stores, Pondicheri brings us there, quoting Ramalinga Adigal, Sri Aurobindo, and Mother.
"உள்ளே ஒருவன் உள் நோக்கிச் சென்றால் அதன் ஆழத்தில் தன் சொந்த உண்மையான இருப்பு நிலையை (ஆன்மாவை) தரிசிக்கலாம், அறிந்து அதில் நிலைபெறலாம். ஒருவன் உணர்வினால் உள்முகமாகச் சென்றாலும், மேல் நோக்கி ஏறிச் சென்றாலும், ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் அஞ்ஞான திரைகலை சந்திப்பான்."
When one goes within, he shall have the darshan of his Atma or soul and know it and rests in it. In following either the vibration and going deep within or following the breath and ascending, he shall come across veils of ignorance at every stage.
If Agathiyar tells us that ஆன்மாவாகியது 5 கூறு தத்துவங்களைக் கொண்டது. ஆன்மா உடலையும் உயிரையும் தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்துக் கொள்ளும் ஒரு சூச்சமம். இந்தச் சூச்சமத்தை பிறந்த குழந்தைகள் 1 முதல் 5 வராகை வரையிலும் உடன் இருந்து மறையும். மறைத்தலின் காரணம் இன்னதென்று இப்போது உனக்குச் சொல்ல இயலாது,
TR Thulasiram gives us a clue. The vibration entering us or rising up (in Yoga) brings us to the state of Siddhi or accomplishment or Paripuranam or completeness. As we follow the vibration a veil of tattvas keeps coming up blocking our view of the other tattvas from us. The body veils the Pranan. The Pranan veils the Manam. The Manam in turn veils the Uyir. The Atma is of the nature of God. It stays hidden as the Paramatma in the Sahasrara and as the Jeevatma in Ajna. It keeps to itself and keeps one in ignorance. The divine presence, soul's existence, and the consciousness of the soul though veiled in the darkness of ignorance, ever prevails and pervades. This is the black veil that both Ramalinga Adigal and Sri Aurobindo speak about. We need to cross, pierce and shred these veils. He says that by drawing the veils aside and entering one can meet his God in the temple within him.
"நம் உணர்வு உள்முகமாகப் புகுவதும், மேல் வெளிக்கு ஏறி அடைவதும் சித்தி ஆகும். நம் உணர்வு உள்முகமாகப் புகும் கிரமத்தில் ஒரு திரையின் தத்துவம் அதற்கும் உள்ளே இருக்கும் இன்னொரு தத்துவத்தை மறைக்கும். உடல் (சிவப்புத் திரை), பிராணனையும் (பச்சை திரை), பிராணன் மனதையும் (நீல திரை), மனது ஆருயிரையும் மறைக்கும். அவற்றைக் கடக்க வேண்டும். அல்லது ஊடுருவிப் பின்பு நீக்கவும் வேண்டும். திரைகளாகிய வர்ணங்கள் படி படியாக நீக்கி அல்லது ஊடுருவி உள்ளே இருக்கும் ஆண்டவனை (மேய்ப்பதியை, ஆன்மாவை) தரிசிக்கும் கோவில் மனிதனிடம் உள்ளது. பேர் ஆண்டவனின் அம்சமே ஆத்மா. இந்த ஆன்மா தலையின் உச்சியில் சகஸ்ராரத்தில் பரமாத்மாவாகவும் புருவ மத்தியின் ஆழத்தில் ஜீவாத்மாவாகவும் மறைவாகப் பின்னால் நின்று அஞ்ஞானத்தில் வழிகாட்டி நடத்தி வளர்த்துத் தானும் தனித்த ஆன்மா உருவாக வளர்ந்து செயல்பட்டு கொண்டு இருக்கும். ஆண்டவனின் சாநித்தியமும், ஆன்மாவின் இருப்பும், உணர்வும் முழு ஜட இருளிலும் கூட நிலைபெற்று நிலைத்தும் ஆனால் அதே சமயம் மறைபட்டும் உள்ளன. இதுவே கருப்பு திரை ஆகும்."
Agathiyar tells us that though we are kept in ignorance, that is a part of the play of the divine or divine lila, and one of its attributes is to veil, besides the other four that of creation, sustenance, destroying, and showering its grace, the Atma comes to the fore depending on our actions and direction. Steeped in ignorance the guru's touch is needed to bring an awareness of the presence of the Atma in us. It steps out of its ignorance and takes the hand of the guru. As the awareness of the Atma grows in us, and it gains soul power or Atma Balam the resulting vibration reaches the state that Agathiyar is in.
ஆனபோதிலும் ஆன்ம ஒருவரின் செயலைப் பொறுத்தே மீண்டும் அவனை வந்து சேரும். ஆன்மா உன்னோடு இருந்து உன்னை ஒரு பாதைக்கு இழுத்து செல்லும். அப்போது நீ அதனை உணர்ந்தாள், உன்னில் அதிர்வாய் தோன்றி மறையும். அந்த அதிர்வினை நீ உனக்குள் நீடிக்கப் பழகினால் உன்னால் ஆன்மா என்னும் உனது அதிர்வுகளில் ஊடுருவி என்னுள் (இறை / அகத்தியன்) வந்து சேர ஒரு வழி.
TR Thulasiram says once we reach the white veil that veils the Atma and enter we come face to face with our Atma. That is Atma Darisanam. Passing through these six veils he comes to meet his Atma. But this is only the start. Before we realize it another veil comes up as an obstacle. This is the seventh veil. It is a mix of all colors. After we traverse the sixth and arrive at the seventh the internal and external states are revealed. We need to purify and change these tattvas to shine. After purifying and transforming them the Uyir reaches the abode of the Atma that is Agni Peedham, enters, and merges with the Atma.
"ஆன்மாவை மறைக்கின்ற ஆறாவதாகிய வெள்ளை திரை அது கடந்தால் ஆன்மாவைத் தரிசிக்கலாம். ஆறு திரைகளைக் கடந்து அவனுடைய உயிர் தன் சொந்த ஆத்மாவை தரிசனம் செய்கிறது. இது ஆரம்ப படித்தான். அதற்குள் ஒரு திரை வந்து தடை செய்து மறைகிறது. இதுவே ஏழாவதுவாகிய கலப்பு திரை. ஆறு திரைகள் கடந்து ஆன்மாவைத் தரிசித்து விட்டால் உள் நிலைகளும் புற நிலைகளும் ரகசியமாகத் திறந்து கொள்ளும். இதனைத் தூய்மை படுத்தி இணைத்து ஒளிமயமான தத்துவங்களாக மாற்றி அமைக்க வேண்டும். தூய்மை படுத்தி உருமாற்றம் செய்துவித்தால் ஆருயிர் தன் ஆன்மாவின் இருப்பிடமாகிய அக்கினி பீடத்தை அடைந்து அதில் நுழைந்து பின் ஆன்மாவுடன் ஒன்றாகி அதிலேயே நிலைத்து விடும்."
Agathiyar says that, once the body separates back into the respective tattvas, the Uyir or breath merges in the Atma and reaches Agathiyar as the Jothi. Hence the reason we are asked to use our breath to fan the Atma or Jothi within.
உடல் என்பது பஞ்ச பூதங்களில் உரு பெற்று மீண்டும் பஞ்ச பூதங்களிடம் சென்று விட்டால் உயிராகியது ஆன்மா வோடு கலந்து ஜோதிநிலையில் எம்மை வந்து அடையும்.
Thulasiram continues. Reaching soul realization the Gnanaperuvili shows itself. Ramalinga Adigal too receives Atma Kaatchi or soul realization or Atma Darisanam. This too dissolves before he steps into the Gnanaperuveli. Hence in purifying the states of the tattvas and states of vibrations and step by step transforming its gross state to that of light and divine vibration a transformation takes place. Only then can we cross this state and move into the Gnanaperuveli. This is true evolution.
"ஆன்ம அனுபவம் நிலையாக ஏற்பட்டதும் அதில் ஞானப்பெருவெளியின் காட்சி ஏற்படும். வள்ளலாரும் ஞானப்பெருவெளியின் காட்சியை முதலில் ஆன்மக்காட்சியாகப் பெறுகிறார். இக்காட்சியும் மறைகிறது. பின்பு அவ்வெலிக்கு நேரடியாக ஏறி அடைந்து சித்தி பெறுகிறார். ஆகவே எல்லா தத்துவங்களையும் உணர்வு நிலைகளையும் தூய்மை படுத்தியும் இணைத்து ஒழுங்கு படுத்தியும் அவற்றில் படிப்படியாக ஒளியும் தெய்வீக உணர்வும் நிரம்பும்படி உருமாற்றம் செய்ய வேண்டும். அப்போதுதான் இத்திரை கடந்து ஞானப் பெருவெளி முடிவாக ஏறமுடியும். இதுவே முறையான கிரமமான பரிணாமம் ஆகும்."
Ramalinga Adigal sings of this transformation in his "Aani Pon Ambalam" song. A Soruba state under the reign of the Atma together with the reign of Satya Meipati arises. When the veils in each state of vibration is removed by his Grace, arriving at its true Soruba state, the Atma and Satya Meipati (God) reign. The Atma shall forever dwell in God. The Atma that is now considered has having attained the state of Sithpatham merges with Paramatma who is in the state of Tatpatham in the Sahasrara.
"ஆணிப் பொன்னம்பலத்தே பாட்டில் இத்தகைய ஏறு இறங்கு உணர்வு நிலைகளை வர்ணமணிகளால் வள்ளலார் குறிப்பிடுகிறார். அச்சொரூப நிலைகளுடன் கூடி ஆன்ம அரசும் சத்திய ஞான மெய்ப்பதி அரசும் வெளிப்பட விளங்கச் செய்யும். அந்தந்த உணர்வு நிலைகளில் மறைப்புகள் எல்லாம் நீங்கியதும் தத்துவங்கள் அருளால் தெளிவு பெற்று அதனதன் உண்மை சொரூப நிலைகளுடன் கூடி ஆன்ம அரசும் சத்திய ஞான மெய்ப்பதி அரசும் வெளிப்பட விளங்கச் செய்யும். ஆண்டவனை எப்பொழுதும் ஆன்மாவில் அனுபவிக்கும் என்று ஸ்ரீ அரவிந்தர் கூறுவார். பின்பு சித்பதமான ஆன்மாமேல் ஏறிச் சஹஸ்ராரத்தில் தத்பதமான பரமாத்ம நிலை உடன் கூடும். சிற்பதமும் தற்பதமும் சேர்ந்த நிலையில் சத்திய ஞானப் பெருவெளி அனுபவத்தை அடையும்."
Thulasiram quotes Sri Aurobindo, "This experience of the force that comes from above or elsewhere to act through one and liberate comes like a flash for a moment then it withdraws. Only when you are quite ready for the transformation that it comes to stay."
TR Thulasiram continues to share Sri Aurobindo's work "Savithri" where he narrates the story of King Asvapathi. The king gropes in the darkness that envelops him and sees his Atma losing the battle. He eventually regains his "lost kingdom" through Yoga which teaches him endurance and his Atma reigns again.
"ஸ்ரீ அரவிந்தர் "சாவித்ரி" என்னும் காவியத்தில், அரசரும் யோகியுமான அஸ்வபதி அவ்விருளில் இறங்கி சகிக்க முடியாத மரண வேதனை அனுபவங்களைப் பெற்று, ஆன்மாவின் அரசு இழந்ததாக வர்ணிக்கிறார். அவற்றை யோக பலத்தால் சகித்த பின் ஆன்ம அரசு திரும்பவும் பெறுகிறார்."
Here we are taught not to wish for an obstacle to be cleared for another shall soon fall in our path, but rather to give us the strength Yoga Balam and Atma Balam or soul power to face it. Tavayogi too has said the same. I guess this is what Ramalinga Adigal told me when he asked me to accept the din and noise made by my neighbors for he says that with acceptance, endurance, and patience Gnanam would dawn.
Many of what I write might be repeated. But that is how we try to understand the mighty works of the saints. When Ramalinga Adigal asked me if I had read Tavayogi's book "Andamum Pindamum" that Agathiyar had asked me to much earlier, I replied that I did but added that I could not understand the subject on Tattvas which Agathiyar told me to brush up on. Ramalinga Adigal asked me to read again. If still I fail to understand he shall come and clarify.
In http://savitri.in/books/chandra-prakash-khetan/a-focused-journey-through-sri-aurobindos-savitri, we hear the same advice given by Mother when she asked "Have you understood all that you have read?" Mother says,
"It does not matter if you do not understand it — Savitri, read it always. You will see that every time you read it, something new will be revealed to you. Each time you will get a new glimpse, each time a new experience; things that were not there, things you did not understand arise and suddenly become clear. Always an unexpected vision comes up through the words and lines. Every time you try to read and understand, you will see that something is added, something which was hidden behind is revealed clearly and vividly. I tell you the very verses you have read once before, will appear to you in a different light each time you re-read them. This is what happens invariably. Always your experience is enriched, it is a revelation at each step. But you must not read it as you read other books or newspapers. You must read with an empty head, a blank and vacant mind, without there being any other thought; you must concentrate much, remain empty, calm, and open; then the words, rhythms, and vibrations will penetrate directly to this white page, will put their stamp upon the brain, will explain themselves without your making any effort. For him who wishes to follow this path, it is a concrete help as though the Lord himself were taking you by the hand and leading you to the destined goal. And then, every question, however personal it may be, has its answer here, every difficulty finds its solution herein; indeed there is everything that is necessary for doing the Yoga."
Indeed that is what happens each time I look through and recollect the messages of the saints. It is not dead but alive and relevant for every era. Their messages are alive and vibrant with energy. It brings on joy, happiness, and bliss.
And Mother speaks of Sri Aurobindo and how he came to write "Savitri."
"And the day He actually began it, He told me: I have launched myself in a rudderless boat upon the vastness of the Infinite. And once having started, He wrote page after page without intermission, as though it were a thing already complete up there and He had only to transcribe it in ink down here on these pages. In truth, the entire form of Savitri has descended “en masse” from the highest region and Sri Aurobindo with His genius only arranged the lines — in a superb and magnificent style. Sometimes entire lines were revealed and He has left them intact; He worked hard, untiringly, so that the inspiration could come from the highest possible summit. And what a work He has created! All this is His own experience, and what is most surprising is that it is my own experience also."
Whatever is written in this blog was not thought of or composed sometime back but is written in real-time with the subject or message coming in as I pen these words. I too start to comprehend and understand anew each time I write a post. I am equally amazed at whatever is taking place. But one thing is sure and we all agree it is all the work of the divine and we are mere tools.