Friday, 17 September 2021

THE RIGHT GUIDE

Both I and my 4 year old granddaughter lamented about how boring it was as we had played all the usual games, done the same activities, read the same books, etc when we decided we wanted to fly. That would be an entirely new experience we told ourselves. That was when my daughter passed us several more books that she had selected and bought online which she had kept for a rainy day. To our surprise, all three books taught us to be satisfied with what we had. We went back to our old routine and old games.

The first book we read together was Osborne's "The Tortoise and the Eagle", followed by "King Midas and the Gold" and finally "The Wish Fish". To my surprise, all three books carried the same message for us. In the first story, a tortoise although it had everything a tortoise could want yet it wasn't happy. It was bored with the log he sat on, the apples he ate, and his home that was the shell. He saw an eagle take flight and wished that he could fly too. He tried all sorts of means to do it but failed. Finally, he called over to the eagle and asked him if he would take him into the sky? The eagle asked the tortoise what he would give him in return for the ride? The tortoise answers that he can have his log and apples. In midair, the tortoise suddenly felt dizzy and asked to be returned to the ground. The wise eagle told him that he was not made for flying. He told the tortoise to keep his log and apples and be happy. 

The next story was of King Midas and his greed. He was already rich. Once when he chance to send an old man who was lost home, he was told that his son was God and shall grant him a wish. King Midas asked that things should turn to gold when he touched them. Oops, that was a mistake that he was soon to find out. Initially, he was glad that a stick touched turned to gold, his palace turned to gold too. But when his dinner turned to gold too, how was he to eat it? 

The last story was about Bob catching a magic fish. The fish gives Bob and Bet three wishes. Bob wished to be rich. Bet wished to be richer and richer still. Seeing their greed the magic fish turned them back into their original self and state and returns to the river. 

We too carry many wishes. The weight of our wishes pulls us down. We can never move on to the next state of the Pranava deham if we carry all these wishes and desires along. When we learn to let go, all things come to us. When we hold on to them it drives us into action and moves us to achieve them. That is where we tend to step onto others' feet and take on more load as a result of these actions. Learning to lighten ourselves we brisk through the process of evolving further.

In bringing us within these days he tells me to drop all thoughts of the Self. He tells us that he shall then come within in its place. 

Agathiyar had told me when he came as a bronze statue in 2010 that he would come within me while my soul would occupy his statue for the duration of his stay during the prayer and puja ushering his arrival in this form that coincided with his annual Jayanthi. With continuos puja and rituals he had come within my home to stay permanently even skipping his original intent to go to Sri Raghavendra's Mritiga Brindavanam in Ipoh as he had planned earlier. He had laid claim to my humble home telling us that it was his Vanam or garden. Then he called it Tapovanam or a garden where tapas were carried out. Finally, he christened it Gnana Kottam where he has come to dispense Gnana. 

How was all these possible? By letting go of our wishes and desires and taking on those of the divine. The songs of the saints that we borrowed and recited have borne fruits. Today walking the path and gaining valuable experiences and watching the many miracles or Siddhis performed by the Siddhas, we realize the many truths in these songs, what were mere words on paper back then. These songs are potent and have magical powers to transform us and matter and have our thoughts and askings materialize. We are beginning to realize that the lines and verses from the songs of praise that we gathered, compiled, and recited during our course of puja, was given life and opened up the portal to their world as did the thieves say the magic word “Open Sesame”, that opened the cave of their hidden treasures. For instance, during my early years of search before I came to Supramania Swami and Tavayogi, I had picked up Thavathiru Rengaraja Desigar's prayer from one of the numerous books published by his Kudil in Turaiyur and recited that asking for a guru to take me along on this new journey of Self-discovery. 

அகத்தீசா உனது சீடர்களாகிய ஒன்பது கோடி பேரும் என்னை சூழ்ந்திருந்து நான் விரும்பியதெல்லாம் முடித்து வைப்பதோடு மட்டுமல்லாது உன்னுடைய மலையாகிய பொதிகைக்கு என்னை அழைத்துவர என்னை சீடனாக நீ ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நான் உய்வதற்கு அருள் புரிய வேண்டும். உனது அருள் பூரணமாக பெற்றல் வேண்டும்,

This constant prayer brought me to Tavayogi and he volunteered to take me to all the sacred abodes of the Siddhas. When Tavayogi took me to Agathiyar’s abodes, he would point out to me that the Siddhas were ushering us, following us, and showering us with flower petals. I would look back at him with bewildered eyes, yet choosing to believe and move on. Today we realize the truth in his words since experience has taught us much. The line "வந்தித்தேன் உந்தன் பாதம் வானமுந் திறந்தாய் போற்றி", from a song in praise of Agathiyar, opened the doors to heaven or the portal or to their realm.

ஐயனே போற்றி போற்றி அருள்பெற்ற தேவே போற்றி
மெய்யனே போற்றி போற்றி மெய்சுடர் அணிந்தாய் போற்றி
கையனே போற்றி போற்றி காசினி முனிவா போற்றி
உய்யனே எனையாட் கொண்ட உந்தியில் உதிக்குந்தேவே
உந்தியிலுதிக்குந்தேவே ஒருபொருள் உகந்தாய் போற்றி
சிந்தையில் நினைந்த போதே திருநாட மிட்டாய் போற்றி
வந்தித்தேன் உந்தன் பாதம் வானமுந் திறந்தாய் போற்றி
அந்தித்தேன் குருவே ஐயா அடியினைப் போற்றி போற்றி.

Having had these experiences walking the path shown, we then had the courage to pen the lyrics for "Agathiyar Geetham", an audio compilation in honor of Agathiyar, an idea mooted by Tavayogi to Gowri Arumugam which she undertook subsequently. The song Ariya Payanam beautifully translates our journey into words. Besides our minute experiences we took inspiration from the many scriptures, upadesam of our gurus.

அறியா பயணம்

அனு பல்லவி

அறியா பயணம் தொடர்ந்தோமே நாம் இங்கே
அழியா நிலை பெற்றோமே
மௌன ஞானம் நீயும் அளிக்க
கருணை விழி நீ திறக்க
என்ன தவமோ என்ன வரமோ
உனது பதம் சரண் அடைய
ஈசா அகத்தீசா தரிசனம் நீ தந்தாய்

பல்லவி

போற்றிட போற்றிட துன்பங்கள் விழகிட
போற்றிட போற்றிட நோய் விலக
போற்றிட போற்றிட துயர் மறைய
அருள் பொழிவாய் குருவே
தந்தன தந்தன கவசமாய் நின்றிட
தந்தன தந்தன திரைவிலக
தந்தன தந்தன ஞானத்தை பெற
ஒளியாய் மாறினோம்

அறியா பயணம் தொடர்ந்தோமே நாம் இங்கே
அழியா நிலை பெற்றோமே
அறியா பயணம் தொடர்ந்தோமே நாம் இங்கே
அழியா நிலை பெற்றோமே

சரணம் 1

குரு நான் என்று அறிமுகம் செய்தவர்
ஊழ்வினையை அறிய செய்தாய்
யாகம் அதில் சுடர் ஒளியாய்
வினையாவும் நீயே ஏற்றாய்
ஞானம் அது வழங்கிட வந்தவர்
ஞான கோட்டம் வந்தமர்ந்தாய்
அன்னம் இட அமுத சுரபியாய்
பசியாவும் தீர்த்தாய்
இவ் வாழ்வின் பயன் கண்டோம்
இனி ஏது துயரம் அப்பா
உந்தன் நாமம் இங்கு சொல்ல சொல்ல
மனம் சாந்தம் நிரம்பி இங்கு வழியுதே
அட உன்மேலே ஆசை அப்பா
என் மெய் எல்லாம் குளிர்ந்ததப்பா
மதி நிறைந்து ஒளிர்ந்ததப்பா
நீயே பரமானந்தம்

போற்றிட போற்றிட துன்பங்கள் விழகிட
போற்றிட போற்றிட நோய் விலக
போற்றிட போற்றிட துயர் மறைய
அருள் பொழிவாய் குருவே
தந்தன தந்தன கவசமாய் நின்றிட
தந்தன தந்தன திரைவிலக
தந்தன தந்தன ஞானத்தை பெற
ஒளியாய் மாறினோம்

சரணம் 2

ஓர் மகனாய் உன்னிடம் வந்தேன்
சாலோக்கிய நிலை அறிந்தேன்
சரியை பின் கிரியை உணர்ந்தேன்
சாமீப்பியமாக நின்றாய்
யோகத்தால் அமுதம் பரவிட
சாரூப்பிய படி அடைந்தேன்
ஞானத்தின் கதவு திறந்திட இனி
சாயுச்சியம் எந்நாளோ
இந்நிலையை நான் அடைய
சற்குருவாய் வந்தாய் அப்பா
உன்தன் அழகை இங்கு ரசிக்க ரசிக்க
மனம் பரவசமாகி மகிழுதே
அட உன்மேலே ஆசை அப்பா
என் மெய் எல்லாம் குளிர்ந்ததப்பா
மதி நிறைந்து ஒளிர்ந்ததப்பா
நீயே பரமானந்தம்

போற்றிட போற்றிட துன்பங்கள் விழகிட
போற்றிட போற்றிட நோய் விலக
போற்றிட போற்றிட துயர் மறைய
அருள் பொழிவாய் குருவே
தந்தன தந்தன கவசமாய் நின்றிட
தந்தன தந்தன திரைவிலக
தந்தன தந்தன ஞானத்தை பெற
ஒளியாய் மாறினோம்

அறியா பயணம் தொடர்ந்தோமே நாம் இங்கே
அழியா நிலை பெற்றோமே
மௌன ஞானம் நீயும் அளிக்க
கருணை விழி நீ திறக்க
என்ன தவமோ என்ன வரமோ
உனது பதம் சரண் அடைய
ஈசா அகத்தீசா தரிசனம் நீ தந்தாய்

போற்றிட போற்றிட துன்பங்கள் விழகிட
போற்றிட போற்றிட நோய் விலக
போற்றிட போற்றிட துயர் மறைய
அருள் பொழிவாய் குருவே
தந்தன தந்தன கவசமாய் நின்றிட
தந்தன தந்தன திரைவிலக
தந்தன தந்தன ஞானத்தை பெற
ஒளியாய் மாறினோம்

This song describes the stages we had traveled this far and yet to travel to arrive at the destination. We had been guided well by some great masters and their lineage. We have had the grace of the divine throughout our journey. We have our ancestors watch in joy seeing our achievements. All the simple instructions they gave us since the start of this journey some 19 years ago are making sense today. We see the reason behind them. We have come a long way. The Siddhas have toiled and worked hard on us, molding us into who we are today. Pranam to our gurus for teaching us, taking care of us, and feeding us. May the Siddhas guide us to the Light.