I ended the last post by writing,
"So we are obliged to help another attain the bliss that we have come to experience. When Agathiyar kept pushing the rest to follow his dictates, as we saw reluctance on their part, I told him to drop it, but he explained that since I had tasted the bliss others too should know it."
Agathiyar came on 17.2.2024 and 18.2.2024 over two days and held a discourse with my family speaking solely on Gnanam and the need to spread it.
"Because we have to spread these. You have seen the bliss for generations right? Should not others see this too? It will end with you. Who shall then come? It will die away. This path should stay alive and reach its zenith. Not to praise me (but) for your (the souls') good. It shall end with you. Who next? Do you understand? Should not others too see the bliss that you saw? When an art form or practice is taught to one, his Dharma is to spread it. If he keeps it to himself that is a betrayal of the Guru's trust. You speak about the path, way and Margam again and again. When the Truth is spoken, no one comes (to listen). What (kind of) devotees are these? A guru's job is to pass on Gnanam."
ஏன் என்றால், இவை பரப்ப வேண்டும். தலை முறை தலை முறையாக நீ இன்பம் கண்டாய் அல்லவா? பிறர் காண வேண்டாமா? உன்னோடு போய்விடும். பின்னர் யார் வருவார்? அழிந்துவிடும். இந்த வழி தழைத்து ஓங்க வேண்டும். என் புகழ் பாட அல்ல. உங்கள் நன்மைக்கு. உன்னோடு முடிந்துவிடும். பிறகு யார்? புரிகிறதா? நீ கண்ட இன்பம் யாவரும் காண வேண்டாமா? ஒரு கலையை ஒருத்தருக்கு ஒரு குரு கற்பித்த பிறகு, அவனுடைய தர்மம் அக்கலையைப் பரப்ப வேண்டும். அவனுள் தேக்கி வைப்பது குரு துரோகம். மார்க்கம், மார்க்கம் என்கிறீர்கள். உண்மையைக் கூறும் போது, எவரும் வருவதில்லை. என்ன பக்தர்கள்? ஒரு குருவின் பனி ஞானம் தருவது.
Saying thus he describes how a disciple should be.
"A disciple has to be like a camphor. He should not dispute the guru's speech. He gives no reason. There is humility. There is a manner for even questioning. Open your doors (to your hearts). Look at yourself. That is how it should be. You can talk to God. We listen pretty well. Divide your time wisely between your family, work, and for me. You should come together as couples into worship. You should travel as a couple. You won't end up cuckoo worshiping a Siddha. You shall gain divine and spiritual wisdom or Gnanam. No one needs to go to the jungles (to meditate). You can see all that is to see by merely sitting where you are. God is in all. Once the doors to Gnanam are opened all shall realize this. Pass on the wisdom or Gnanam (to others). And sharing one's wisdom or Gnanam (gained from experiences). Do not keep it within you. You shall lose it eventually. Be greedy for divine wisdom or Gnanam. I shall salute you. They shall keep it (Gnanam) within themselves and take it to their graves. Is this the reason I taught them? If I had not taught them, they would not come this far. Today I come through my devotees. Is there any other better means to convey the message clearly? Does anyone do this? When one reaches God, he shall realize that he is God himself. That is the reason the enlightened ones or Gnani remain in seclusion and silence. A Siddha comes to deliver Gnanam. There is rebirth as long as you do not go within. The cycle of birth shall come to a close when you go within. This is dispensing Gnanam. When you quiet down, Gnanam arises in you. Siddha's path and worship are to be natural in all manners. Experience is Gnanam. You have been in touch with me for crores and crores of births. You have accumulated the bits of Gnanam gained throughout these births. There is much Gnanam to be gained in a married life. Much Gnanam shall dawn. You will understand when you come to experience them. Be an example to others. If you want to do me a favor spread this path in this soil. It would be a big favor. The doors to Gnana shall open. (AVM) This is not a burden. It shows the way to Siddhahood. The reason we are reopening it is to relieve others' burden. A soul that has attained clarity has to help another."
மாணவன் என்பவன் கற்பூரம் போல் இருக்க வேண்டும். குரு பேச்சுக்கு எதிர் பேச்சு இருக்க கூடாது. மறு பேச்சு இல்லை. காரணம் கூற கூடாது. பணிவு உண்டு. அதற்கு என்று முறை உண்டு. கதவை திறங்கள். உங்களையும் பாருங்கள். அது போல் இருக்கனும். என்பாள் அன்பும் பக்தி. அப்படி இருக்க வேண்டும். உரையாடலாம் இறைவனிடம். நாங்கள் நன்றாக கேட்கிறோம். நேரத்தை வகுத்து வைத்துக்கொள். குடும்பம், தொழில், எனக்கு ஒரு நிமிடம். இருவரும் ஒன்று இணைந்து தம்பதிகளாகவே வணங்க வேண்டும். தம்பதிகளாக பயணிக்க வேண்டும். சித்தனை வழிபட்டால் பித்தனாய் ஆகமாடிர். ஞானம் பெறுவீர். யாரும் வனத்திற்கு செல்ல வேண்டாம். இருந்த இடத்திலே அனைத்தையும் காணலாம். அனைத்துள்ளும் இறைவன் உள்ளான். ஞான கதவுகள் திறந்த பின்னர் யாவரும் உணர்வார். ஞானத்தை அளியுங்கள். மற்றவர்களுக்கு ஞானம் பயிலுங்கள். உன்னுள் அடக்கிவைத்து கொள்ளாதே. அது வீண் போகி விடும். பேர் ஆசைப் படுகிறீர்கள். ஞானத்திற்குப் பேராசை படுங்கள். கை கூப்பி வணங்குகிறேன். உங்களில் தேக்கிவைத்து மடிந்து விடுகிறீர்கள். இதற்காகவா நான் போதித்தேன் அதை? நான் போதிக்காமலிருந்தால் நீங்கள் இவ்வளவு கடந்து வந்திருக்க மாட்டீர்கள். இன்று நான் உடலிலிருந்து அளிக்கும் தெளிவு விட வேறு உண்டோ? இது போல் யாரும் போதித்தது உண்டோ? இறைவனை அடைந்த பொழுது, தான் இறைவன் என்று உணர்வான். அதனால் தான் ஞானிகள் மௌனத்தில் செல்கிறார்கள். சித்தன் வருவது ஞானத்தைப் போதிப்பதற்கு. உள்நோக்கி பயணிக்கும் வரை, பிறப்பு எடுகிறார்கள். எப்போது உள் நோக்கிப் பயணிக்கிறார்களோ அப்பொழுது முடிவடையும். இதுதான் ஞான போதனை. நீ மௌனம் கொள்ளும் பொழுது உன்னுள் ஞானம் வரும். சித்தன் வழிபாடு என்றால் இந்த இயற்கையோடு ஒன்றோடு கலப்பது. அனுபவம் தான் ஞானம். கோடி கோடி பிறவி நீ என்னுள் தொடர்பு கொண்டு உள்ளாய். (ஒரு கோடி என்பது, எண்ணிக்கையில் நூறு இலட்சங்களுக்கு சமமாகும்) நீ அதில் பெற்ற சிறிது சிறிது ஞானம் பெருகி உள்ளது. மண வாழ்க்கையில் பல ஞானம் உண்டு. அதிக ஞானம் பிறகும். அந்த அனுபவம் வரும் பொழுது உணர்வீர்கள். மக்களுக்கு உதாரணமாக இருங்கள். எனக்கு செய்யும் தொண்டு என்று ஒன்று இருந்தால் இம்மண்ணில் இம் மார்க்கத்தை பரப்புங்கள். இதுவே எனக்கு செய்யும் பெரும் தொண்டு. பெரும் தொண்டு இதுவாகவே இருக்கும். இனிமேல் இங்கே ஞான கதவுகள் திறக்கப்படும். இது சுமை அல்ல. அனைவருக்கும் மார்க்கத்தைக் காட்டுவது. சுமையை இறக்கத் தான் இதைத் திறக்கிறோம். தெளிவு பெற்ற ஆன்மா இன்னொரு ஆன்மாவைத் தெளிவு படுத்துகிறது.
"It is true that Siddhas come to hold talks."
சித்தர்கள் வந்து கலந்து உரையாடுவது அனைத்தும் உண்மை.
When I asked him if my writings were flawed...before I could finish my question Agathiyar like Tavayogi put another question back to me asking "Are you the one writing it?", hinting that it is his work entirely.
எமது எழுத்துக்களில் ஏதும் பிழை இருந்தால்...அது நீயா எழுதுகிறாய்?
But the question is how can we get the horse to drink the water? We can only lead it to the water. I understand the humongous task that lies ahead and before the Siddhas in wanting to bring them back home. I shall assist in whatever little way.