Agathiyar, who had encouraged me to write all these years, said that he came through my thoughts and made me write about the Siddha Marga or path, which, by spreading it, helped others to reach out to it. Agathiyar acknowledged that many have gained his grace. He was proud that I did it without a whisper.
தக்கதொரு எழுதிடுவாய் சித்த மார்க்கம் பற்றி. எழுத வைப்போம் சிந்தையிலே கலந்து நாங்கள். கருணையுடன் கருத்துகளை உலகிற்குப் பரப்பிக் கருணையான நிலை தன்னை பலர் அடையச் செய்தாய். உண்மையான மார்க்கத்தை உலகிற்கு ஓதி உயர் நிலையைப் பலர் அடைய வைத்தவன் நீ. அருள் நிலைகள் பெற்றிருக்கின்றார் பல மாந்தரும். மாற்றங்கள் பலர் அடையக் காரணமாய் இருந்தாய். இந்தத் தேசத்தில் சத்தமின்றி அகத்தியரைப் பலருக்கு நீ காட்டினாய் அப்பா. உன் தொண்டை மெச்சுகின்றேன்.
If Tavayogi officially led me into Pranayama and Asanas in 2007, something I picked up in my bachelor days from books, which was brought to a halt, including all the reading and discussion after Lord Siva came in a dream in 1988, and Agathiyar and Patanjali guided me further through the Nadi readings, Ramalinga Adigal came through a devotee to help me enhance the Jothi in me, asking me to travel with the breath.
"Follow the Pranavam in you. Try. Let the Jothi burn brightly within you. You shall merge into it. I shall come along with you as long as the Jothi is in you. I shall be with those who are aware of it."
உமது பிரணவத்தை கொண்டு செல்லு. முயற்சி செய். ஜோதி அதனைச் சுடர்விட செய்யுங்கள். ஜோதியோடு கலப்பாய். உன்னுள் ஜோதி எரியும்வரை நான் உன்னோடு வருவேன். ஆழ்ந்து இருப்போருடன் நான் சேர்ந்து இருக்கிறேன்.
It then made some sense to me as to what Agathiyar had implied earlier.
"You have received my Jothi (Light). You have changes going on in you. The internal Light has expanded, bringing on these changes and opening the Suzhimunai (சுழுமுனை)."
நீ உலகில் என் ஜோதியைப் பெற்று விட்டாய். தேகத்தில் மாற்றங்கள் பெற்று இருக்காய். அகத்துக்குள் அகத்தின் ஜோதி பெருகி தேகத்தில் பல மாற்றம் பல சக்தி கிட்டி முனை திறந்து இருப்பாயே.
பிரணவத்தை கொண்டு ஜோதியை சுடர் விடச்செய். சுஷும்னா வழி சென்று ஆக்கினை தொடும். பின்னர் ஜோதி தெரியும். நாடி சுத்தி செய்து பிரணவத்தை உயர்த்தவும். இப்போது இரு நாசியில் செல்ல வில்லை. இரு நாசியில் செல்லும் கால் பிரணவம் இடகலை பிங்கலையில் சீராகச் செல்லும் தருணம் சுத்த பரிபூரணத்தில் நீ ஆழ்ந்து இருப்பாய். தியானம் என்பது உனது பரிபூரணம் ஆகும். உனது பிராணவத்தில் கலந்திருக்கிறாய். பிரணவத்தில் கவனம் செலுத்து.
Lord Muruga, in coming later, says that the only practice that brings us to the state of Gnanam is observing the breath, and he added that it does not come easily.
ஞானத்திற்கான பயிற்சி சுவாசத்தைக் கவனிப்பது மட்டுமே. சுவாசத்தைக் கவனிப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல மகனே.
The breath was the means and the end. Just as we started this journey on the face of this earth with our first breath, this internal journey, too, which started with Pranayama or breath control, shall bring us to Gnanam. Lord Muruga equates the breath to Gnanam. The breath registers all experiences. It is the breath that brings on the thoughts. Breath is both the beginning and the end.
ஞானம் என்பது உமது சுவாசம். உனது அனுபவங்கள் பதிவதும் உனது சுவாசம். எண்ணங்களைத் தூண்டுவதும் உனது சுவாசம். ஆதியில் சுவாசம் இறுதியும் சுவாசம்.