In bringing us his Guru Purnima message Agathiyar paves the path for us to explore and return to him. He has simplified the journey in terms that we could grasp and travel along. In asking us who is Agathiyan? he says that we are him. He does not sit as a master or Lord presiding over his subjects, dictating and ruling. Now I understand why he asked me if that was what I desired when he came around asking each of us gathered at AVM what we wanted. I knew at that moment that this was not the ultimate. As I had nothing to ask but as he stood waiting I thought taking further births and coming back to serve him would be the thing to ask. He now reveals the ultimate in this travel - to become him or rather to return to his state, the state of a Siddha. When he says that we all are Agathiyan, he is implying as Buddha did that we are all Buddhas. It is just that we are not aware of our present state. In telling me that we had known each other for ages and that I had slowly gained and accumulated Gnanam he says that he had stood by in this journey of self-discovery having us learn from the experiences gained in this time.
In distinguishing himself as the Jothi or flame among others, he tells us that we are alive due to his presence in us as the fire, flame, heat, and warmth in us, giving life, mobility, and sustenance.
In proclaiming himself as Esan residing in us, he asserts himself as the indwelling Lord and Atma.
If we are this close as the nail and the thumb, he asked us then why is it that we do not realize nor feel him? He has the answer for that too. It is because we have not attained the state of preparedness or readiness to realize him. We are so cooked up in these worldly affairs, either basking in the sun, boiling in the pan, or cooking over the fire, either happy or suffering or in pain. We are preoccupied with our desires or wants, or caught or tangled in the web that we have created for ourselves. Once battered and brawled over, torn and shredded we step outside to find some time to recover. He says that once our soul attains this preparedness, we shall realize him as we turn a new leaf. The soul comes to show us the way out of this mess that we created, for he was with us all this while as a witness and the Watcher. Or rather we are It. The soul either brings us to a guru in the physical form or turns guru and leads us on. It charts and paves the path henceforth.
What is this path like that we need to take or travel on which prepares us? It is the path of the Siddhas. Of course, Agathiyar would only show the path he had traveled to attain his present state. He told me in the Nadi, in giving me practices and tips, that he was only sharing what they had done, seen, and realized in these practices. It all begins with knowing the Siddhas and traveling to their places and abodes, witnessing the miracles, entering the states of bliss, and not forgetting to bring back these feelings and work on them further, nurturing these experiences, and keeping the flame alive and burning by nurturing it in our homes and our hearts.
Then Agathiyar says that the Siddha shall come down. If we had gone looking for them earlier, now they come down from their abode into our homes and hearts and lives. The soul becomes enlightened of its potential and its state and takes the dive. When we follow their directives or that of the soul, they shall walk with us holding our hands. Just as Tavayogi told me "Only now the true journey begins, my son," as we left for the caves and the jungles to explore the Siddhas, now another journey begins that of exploring within us. This travel shall not be that of an external but of an internal journey. Yoga is the key to this travel within.
From Sariyai arriving at Kriyai, now they teach us Yogam. The journey within begins initially necessitating our efforts but soon the energies explored will take the rein and lead us on. All we need to do is watch as Agathiyar told me. We shall stand witness to many unexplained mysteries and happenings. We shall encounter and see many things. It would be puzzling to us. It would be new to us too. Continuing this internal journey, we shall arrive at each Chakra and eventually see the cosmic dance of Thillai in Sahasrara, says Agathiyar. A 1000-petaled flower will keep on opening up continuously as in the ripple in the waters. Arutjothi will come to reside here. The divine energy and its effulgence enter within. Just as how the Kundalini upon awakening and making its way up, traverses each Chakra purifying them, this effulgence travels down a similar and known path and brings on the shine and luminosity in these Chakras. Jothi Darisanam takes place where one sees the Light or Effulgence. The body takes on the same. Vibrations begin to emit within and around us and are felt by those tuned to receive and feel around us. They shall in turn follow us wanting a taste of it too. We attain the state of a Jeeva Mukta, one who has attained Mukti while living in the flesh. Henceforth we are no different from Agathiyan and Agathiyan is no different from us. Agathiyar proclaims, "You are me and I am you."
"யார் அகத்தியன்? நீ அகத்தியன். நான் அகத்தியன். உண்மை. நாம் எல்லோரும் அகத்தியன். நம் உள் உள்ள ஜோதி அகத்தியன். அவர் அகத்துள் உறையும் தீ அகத்தியன். அவர் ஈசன். அவர் அகத்துள் உறையும் ஈசன். ஏன் நாம் அவரை உணர்வதில்லை? ஏன் நாம் இதனை உணர்வதில்லை? நாம் பக்குவம் அடையவில்லை. நாம் ஆத்மா பக்குவம் அடைந்தால் நாம் இதனை உணர்வோம். நாம் எப்படி பக்குவம் அடைவது? முதலில் இந்த பாதையில் பயணிக்க வேண்டும். சித்தர்கள் வாசம் செய்யும் இடங்களுக்குச் சென்று, பல அற்புதங்களைக் கண்டு மகிழ்ந்து, உணர்ந்து, பின்னர் அவ் உணர்வுடன் இல்லம் திரும்பி, அவர்களை நினைத்து நினைத்து உருகிப் பூஜிக்க வேண்டும். சித்தன் இறங்கி வருவான். பின் அவன் கட்டளைக்கு ஏற்ப நடந்து வந்தால் விரைவில் அவன் உங்கள் கரங்களை பிடித்து கொண்டு பயணிப்பான். இப் பயணம் வெளி பயணம் அன்று உள் பயணம் ஆகும். உள் பயணத்திற்குத் திறவுகோல் யோகம். சரியையிலிருந்து கிரியைக்கு வந்த பின்னர் இப்போது யோகம் பயிற்றுவிப்பான். அப்போது உள் பயணம் ஏற்படும். பல நிகழ்வினை காண்பீர். பலதும் உணர்வீர். புதிராகவும் இருக்கும். புதியதுவாகவும் இருக்கும். இவ் உள் பயணதைத் தொடர்ந்து வந்தால் ஒவ்வொரு சக்கரமாகச் சென்று அடைந்து பின் இறுதியில் சஹஸ்ராரவில் தில்லை நடனத்தைக் காணலாம். எந் நேரமும் அங்கு ஆயிரம் தாழ் மலர் ஒன்று விரிந்து கொண்டே செல்லும். அருட்சோதி அங்கு வந்து உறையும். பின் அதன் பிரகாசம் உள் சென்று எப்படி குண்டலினி ஒவ்வொரு சக்கரமாக மேலே சென்றதோ சென்று கழிவுகளை விளக்கி தூய்மை செய்ததுவோ அதுபோல் அருட்சோதி கீழ்ச்சென்று ஒவ்வொரு சக்கரமும் பிரகாசிக்கச் செய்யும். ஜோதி தரிசனம் கிட்டும். உடல் ஜோதி பிழம்பாக திகழும். உடல் பிரகாசிக்கும். உடலில் இருந்து அதிர்வுகள் நீண்டு உங்களைச் சூழ்ந்து மற்றவர்களைத் தாக்கும். பலர் இதனை உணரக் கூடும். பக்குவம் அடைந்தவர்கள் புரிந்து கொண்டு பின் தொடர்வார். அப்போது நீ ஜீவ முக்தன் ஆகிவிடுவாய். உனது ஜீவன் முக்தி அடைந்து விட்டது. பின் நீ வேறு அகத்தியன் வேறு அல்ல. நீயே நானாய் நானே நீயாய் திகழ்வோம்."